مطالعه ریزازدیادی Glycyrrhiza glabra L. و Meristotropis xanthoides Vassilcz. از طریق اندام زایی

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 550

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AGRIBIOTECH03_441

تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1392

چکیده مقاله:

جنس Glycyrrhiza L.متعلق به تیره Fabaceae دارای 3 گونه در ایران است که در بین آنها G. glabra L. دارای بیشترین پراکنش است Fisch. & Meristotropis C. A. Mey با تک گونه M. xanthoides Vassilcz جنس بسیار نزدیک به Glycyrrhiza است که پراکنش وسیعی در شمال شرق ایران دارد. در این تحقیق امکان تکثیر گونه های M. xanthoides و G. glabra از طریق اندامزایی مورد مطالعه قرار گرفت. قطعات محور زیرلپه، لپه و رویلپه حاصل از دانهرستهای این دو گونه در محیط کشت MS واجد دو غلظت 0/5 و 1 میلیگرم در لیتر 2,4-D کشت شد و تیمارهای هورمونی واجد Kin و IAA و نیز Kin و IBA با غلظتهای 1 میلیگرم در لیتر از هر هورمون و نیز TDZ با غلظتهای 0/1 ، 0/25 ، 0/5 و 1 میلیگرم در لیتر، تنها برای قطعه جداکشت محور رویلپه به کار برده شد. برای هر تیمار هورمونی حداقل 20 قطعه جداکشت در 3 تکرار در نظر گرفته شد. فراوانی تشکیل کالوس و اندام های نوپدید پس از 8 هفته به وسیله آزمون دانکن بررسی شد. نتایج کشت قطعات جداکشت مختلف در این دو گونه نشان داد که پاسخ مورفوژنتیکی قطعات جداکشت محور رویلپه و محور زیرلپه در هر دو گونه مشابه است. در تیمارهای واجد TDZ حداکثر تولید نوشاخه و در تیمارهای واجد 2,4-D حداکثر القاء کالوس مشاهده گردید. در بقیه تیمارهای هورمونی تشکیل اندامهای نوپدید با فراوانی کمتری نسبت به تیمارهای واجد TDZ مشاهده شد. نوشاخههای حاصل از هر دو گونه پس از انتقال به محیط کشت واجد 1 میلیگرم در لیتر NAA یا IBA ریشه دار شده و سپس گیاهچه کامل به وجود آوردند.

نویسندگان

زهرا زارعی

دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی گیاهی، دانشکده علوم، دانشگاه بوعلی

رویا کرمیان

دانشیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بوعلی سینا همدان

مسعود رنجبر

دانشیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بوعلی سینا همدان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • CIMAP Newsletter. 1995. In vitro propagation of licorice through multiple ...
  • Dimitrova, D., Verbanova, K. and Peeva, I. 1994. A study ...
  • Fujita, Y., Teranishi, K. and Furukawa, T. 1978. Glycyrrhizine: Patent ...
  • Guo, B., Abbasi, B. H., Zeb, A.. Xu, L. L. ...
  • Mousa, N., Siaguru, P., Wiryowidagdo, S. and Wagih M. E. ...
  • Mukul- Tailang, Kharya, M. D. and Tailang, M. 1997. Phytohormone ...
  • Murashige, T. and Skoog, F. 1962. A revised medium for ...
  • Patel, R. M. and Shah, R. R. 2007. In vitro ...
  • Shah, R. R. and Dalai, K. C. 1980). In vitro ...
  • Syrtanova, G. A. and Mukhitdinova, Z. _ 1984. Clonal multiplication ...
  • Thengane, S. R., Kulkarni, D. K. and Krishnamurthy, K. V. ...
  • نمایش کامل مراجع