گردشگری و پایداری اقتصادی فضا؛ ارائه تحلیلی از مقاصد گردشگری پیراشهر بیرجند

گردشگری در سکونتگاه های مقصد، به ویژه در روستاها و فضاهای غیرشهری دارای اثرات متعددی است. تاثیر در بعد اقتصادی فضا، از زمینه های اثرگذاری و اثرپذیری گردشگری است. باتوجه به نقش کلیدی بعد اقتصادی در برنامه ریزی توسعه فضایی از یک سو و تشدید چالش ها و مسائل سکونتگاه های انسانی پیراشهر در ایران طی دهه ۱۳۹۰ از دیگر سو، بررسی و تحلیل تاثیر گردشگری بر مقوله پایداری اقتصادی فضا دارای اهمیت راهبردی است. بدین سان تلاش شده است تا در پیراشهر بیرجند با مطالعه روستاهای مقصد گردشگران، به ارائه تحلیلی از اثرات گردشگری در بعد اقتصادی پرداخته شود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی-تحلیلی است. داده های پژوهش با روش کتابخانه ای و پیمایشی گردآوری و با نرم افزار SPSS و مدل آنتروپی شانون تجزیه و تحلیل شده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۲۳۲ تعیین شد و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است. یافته های پژوهش نشان داد گردشگرپذیر بودن سکونتگاه ها تاثیر مستقیمی بر پایداری اقتصادی آن داشته است؛ به گونه ای که هر چه ترکیب فعالیت های گردشگری اعم از جذب به وسیله خانه های دوم، بوم گردی ها و یا گردشگران روزانه پیچیده و دارای گوناگونی بوده، نسبت به سکونتگاه هایی که تنها در یک زمینه جاذب گردشگر بوده است، گردشگری تاثیر قابل توجه تری بر پایداری اقتصادی فضا داشته است. از این رو در بین روستاهای مورد مطالعه، روستای شوکت آباد با ضریب ۰.۲۳ در بالاترین سطح پایداری اقتصادی و روستای خراشاد با ضریب ۰.۱۵ در پایینترین سطح از پایداری اقتصادی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، پایداری اقتصادی ، پیراشهر ، بیرجند