رتبه بندی پیمانکاران با استفاده از مدل مارکوس و کوپراس (مطالعه موردی: شرکت گاز زاهدان)

یکی از مهم ترین کارهایی که در تصمیم گیری برای اجرای پروژه ها می توان انجام داد انتخاب پیمانکار مناسب است. انتخاب پیمانکاران نامناسب باعث ایجاد مشکلاتی مانند تاخیرات زیاد، تحمیل هزینه های بالا و نامناسب بودن کیفیت اجرای پروژه ها می شود. ارزیابی و رتبه بندی پیمانکاران از تصمیمات مهم و حائز اهمیت بوده و به دلیل وجود معیارهای مختلف، از چالش های اساسی در پروژه های عمرانی است؛ لذا هدف این پژوهش، رتبه بندی پیمانکاران شرکت گاز زاهدان با استفاده از مدل مارکوس و کوپراس می باشد. از ادبیات و پیشینه پژوهش، مصاحبه با کارشناسان و خبرگان جهت شناسایی و تعیین معیارهای موثر از روش دلفی نیز استفاده شد. ۷ دسته معیار اصلی شامل: منابع مالی، توان اجرایی و تجهیزاتی، توان فنی و برنامه ریزی، تجربه، حسن سابقه، کارکنان کلیدی و به گواهینامه تخصصی شناسایی شدند. از روش آنتروپی شانون برای تعیین وزن معیارها استفاده شده است. معیارهای تجربه، توان فنی و برنامه ریزی و کارکنان کلیدی با وزن های ۰.۱۷۴۳۲، ۰.۱۷۱۳۶ و ۰.۱۶۸۷۹ به ترتیب در رتبه های اول تا سوم قرار دارند که دارای بیشترین وزن و با اهمیت ترین معیارها برای انتخاب پیمانکاران می باشند. نتایج نشان داد رتبه بندی در مدل مارکوس، گزینه ای بهترین رتبه را دارد که عملکرد مطلوب آن از همه بیشتر باشد. بنابراین، پیمانکار چهاردهم با مقدار ۰.۸۹۳۱ در رتبه اول و پیمانکار پانزدهم با مقادیر۰.۸۶۶۷ در رتبه دوم به عنوان برترین پیمانکاران نیز انتخاب شدند. مقایسه نتایج مارکوس و کوپراس نشان داد هر دو روش با یکدیگر مطابقت دارند که می توان به نتایج مدل مارکوس نیز اطمینان کرد. امکان در نظر گرفتن مجموعه ای از معیارها در حالی که پایداری روش را حفظ کند از مزایای مدل مارکوس است. بنابراین، می توان آن را روشی کارا با محاسبات ساده و دقیق برای رتبه بندی مورد استفاده قرار داد.

کلیدواژه ها:

پیمانکاران ، رتبه بندی ، گاز ، مارکوس ، کوپراس