پویایی روانشناختی سبک های دلبستگی در طلاق عاطفی مرتبط با روابط عاشقانه

در این مقاله پویایی پیچیده بین سبک های دلبستگی و طلاق عاطفی را در روابط عاشقانه، با تکیه بر بینش هایروانشناسی، علوم اعصاب و زوج درمانی بررسی شده است. همچنین از طریق شواهد تجربی، بررسی می کند که چگونهتئوری دلبستگی اختلافات زناشویی و جدایی عاطفی را روشن می کند و پاسخ های افراد به صمیمیت و حل تعارض را شکلمی دهد. این مطالعه شامل ۱۵۰ شرکت کننده ۷۵ مرد، ۷۵ زن ۲۵ تا ۵۰ ساله، از تحلیل همبستگی برای کشف رابطهبین اضطراب ناشی از دلبستگی و اجتناب با طلاق عاطفی استفاده شد. از سه پرسشنامه مصاحبه دلبستگی بزرگسالان( AAI )( (مری مین و اریک هسه، ۱۹۹۰ )، مقیاس تجربیات در رابطه نزدیک ECR (شاور و هازان، ۱۹۸۷ )، و مقیاساختلاف نظر عاطفی EDS (گاتمن، ۱۹۹۳ )، برای ارزیابی سبک های دلبستگی و طلاق عاطفی استفاده شد. نتایج نشانداد که بین اضطراب مرتبط با دلبستگی و طلاق عاطفی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد ۴۵ / ۰ = p و p<۰/۰۱ ، کهتاثیر اضطراب شدید را بر عدم درگیری عاطفی نشان میدهد. برعکس، اجتناب مرتبط با دلبستگی همبستگی منفیمتوسطی را با طلاق عاطفی نشان داد r = -۰.۳۶ ، p <۰.۰۱ ، که نشان دهنده یک اثر محافظتی در برابر عدم درگیریعاطفی است. تفاوت های جنسیتی در سبکهای دلبستگی و طلاق عاطفی معنیدار نبود. این مطالعه بر اهمیت ادغام تئوریدلبستگی در مداخلات درمانی، مانند درمان متمرکز بر عاطفی EFT ، برای پرداختن به مسائل مرتبط با دلبستگی وافزایش تاب آوری رابطه تاکید میکند. با شناخت و پرداختن به پویایی دلبستگی، کشاوران و کارشناسان می توانند زوجها راتوانمند سازند تا صمیمیت و رضایت بیشتری را در روابط خود پرورش دهند و در نهایت رضایت و تاب آوری پایدار راتقویت کنند.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، طلاق عاطفی ، پویایی روابط ، زوج درمانی ، صمیمیت