بررسی رابطه ی خودشفقت ورزی و انعطاف پذیری روانشناختی با فرسودگی شغلی در معلمان شهرستان شیراز

زمینه و هدف: فرسودگی شغلی واکنشی طولانی مدت به محرک های تنش زای عاطفی و میان فردی مزمن در شغل است، وتوسط سه بعد خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و کاهش پیشرفت فردی تعریف می شود . روش بررسی: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین خود شفقت ورزی و انعطاف پذیری روانشناختی با فرسودگی شغلی معلمان انجام شد. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری آن عبارت است از تمامی معلمان شهرستان شیراز که از بین آنها، تعداد ۱۶۴ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه پذیرش وعمل نسخه دوم (AAQ-II)، مقیاس شفقتورزی به خود (SCS) و پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاچ (MBI) استفاده شد.جهت تحلیل و تبیین داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد بین انعطاف پذیری روانشناختی و خود شفقت ورزی با فرسودگی شغلی رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: به دلیل وجود ارتباط معنادار بین خودشفقت ورزی، انعطاف پذیری روانشناختی و فرسودگی شغلی معلمان، آموزش و پرورش و سایر ارگان های مربوطه می توانند در کنار در نظر گرفتن برنامه های آموزشی، خدمات حمایتی و رفاهی را نیز برا ی معلمان در جهت افزایش خودشفقت ورزی و انعطاف پذیری روانشناختی ارائه کنند.

کلیدواژه ها:

خودشفقت ورزی ، انعطاف پذیری روانشناختی ، فرسودگی شغلی ، معلمان شهرستان شیراز