جایگاه حقوق بشر در دین مسیحیت

حقوق بشر جهان شمول است و لذا به نظر می رسد که مستقل ازهویت و تفاوت باشد. در سنتهای فلسفی و دینی غرب, ریشه این حقوق در اندیشه رواقی وحدت اخلاقی بشر و اعتقاد مسیحیت به یک خدای یکتا و جهانی , یعنی خالق جهان و انسان های ساکن آن بوده است . بر اساس این دیدگاه, تمام انسان ها وظایف اساسی معینی نسبت به خداوند داشتند و این امر موجب ایجاد وظایفی نسبت به همه انسان ها بود. گرچه مسیحیان معتقدند که مسیحیت تنها دین واقعی است , اما دیدگاه مسیحیت در مورد حقوق بشر معتقد است که همه انسان ها وظایفی مبنی بر احترام به حقوق تمام انسان های دیگر دارند, بدون توجه به عقاید مذهبی یا هویت فرهنگ آن ها. مفهوم نوین حقوق بشر آنگونه که در متون سازمان ملل گنجانده شده, همه انسان ها از تمام حقوق بشر برخوردارند (از جمله حق آزادی دین و مشارکت در فرهنگ جامعه خود) بدون توجه به هویت فرهنگی . با پیدایش دین عیسوی ، مسئله برابری انسان ها به طور جدی تر مطرح شد. مشکلی که از اوایل پیدایش مسیحیت وجود داشت و روز به روز قویتر میشد، مسئله رابطه دین و دولت بود. این امر به مداخله علمای مسیحی در باب تنظیم اصولی درباره رابطه دین و دولت و جامعه سیاسی منجر شد. آری آنان در تحول حقوق بشر در غرب به طور مستقیم و غیر مستقیم تاثیر داشتند.

کلیدواژه ها:

بشر ، مسیحیت ، جامعه شناسی ، دین ، سازمان ملل