سیاست جنایی ایران در قبال بزهکاری بزهکاران آسیب دیده اجتماعی از دیدگاه حقوق ایران و نظریه های نئوکلاسیک

تفکر سیاست جنایی ، کلیه تدابیری است که در مقابله با جرم و انحراف توسط دولت و جامعه اتخاذ می شود. سیاست جنایی انواع مختلفی دارد که شامل سیاست جنایی تقنینی ، سیاست جنایی قضایی ، سیاست جنایی اجرایی و سیاست جنایی مشارکتی می گردد. هر نظام حقوقی برای خود سیاست جنایی مشخصی را تدوین می نماید که در ایران نیز با توجه به اصول شرع مقدس سیاست جنایی خاصی حکم فرماست . مدیریت تدوین سیاست جنایی در ایران بر اساس قانون اساسی و قوانین عادی مختلف بر عهده وزیر دادگستری و رییس قوه قضاییه می باشد. ز منظر ماهوی سیاست جنایی در ایران شباهت بسیاری به سیاست جنایی نئوکلاسیک نوین دارد که این امر به علت تبعیت از شرع در شکل دهی به قوانین می باشد و ردپای این نوع سیاست جنایی را دربسیاری از مجازات های مصرح در قوانین می توان یافت . شباهت های نظام نئوکلاسیک نوین هم از منظر مبنایی و در قالب اهداف توجیه کننده مجازات ها، اعتقاد به اراده آزاد انسان و گزینش عقلانی و مسئولیت اخلاقی و قابل سرزنش انسان قابل مشاهده است و هم از منظر اصولی و با توجه به اصل تناسب جرم و کیفر، اصل ثبات در مجازات و اصل قطعیت . نظام سیاست جنایی ایران همچنین از منظر سیاست گذاری با نظام نئوکلاسیک نوین دارای مشابهت هایی از قبیل قضازدایی و زندان مداری می باشد که در این پژوهش به این موارد اشاره گردید.

کلیدواژه ها:

سیاست جنایی ، حقوق ایران ، نئوکلاسیک نوین ، اسلام