اصل تاخر حادث و کاربرد آن در حقوق موضوعه

اصل تاخر حادث یکی از مباحثی است که بین فقها و حقوقدانان رواج دارد در بیان معنای حادث بیان شده هرچیزی که در عالم واقع شود و از نیستی مترتب بر آن خارج شود و به تحقق بپیوندد بنابراین پس از تحقق امر حادث این موضوع از دو منظر برای فقیه حائز اهمیت است اول از جهت تقدم و تاخر زمانی امر حادث و دیگر از جهت تقدم و تاخر امرحادث نسبت به امر حادث دیگر. این پژوهش با هدف بررسی کاربرد اصل تاخرحادث ابتدا به بیان کلیات و مفاهیم اصل تاخر و سپس بررسی مفهوم حقوقی اصل تاخرحادث پرداخته است در اولین گام ماهیت این اصل بررسی شده است نتیجه حاصله حاکی از آن دارد که اصل تاخر حادث یا به اصل استصحاب بر می گردد یا به اصل عدم که قدر متیقن آن اصل استصحاب است . با بررسی مفهوم حقوقی اصل تاخر باید عرض کرد این اصل شبیه استصحاب عدمی بوده و از فروعات مبحث استصحاب است که به تبیین آن پرداخته شده است در بخش دوم پژوهش قلمرو، جایگاه و کاربرد اصل تاخرحادث در امور عادی، وقایع حقوقی ، اعمال حقوقی و نیز جایگاه استصحاب در حقوق ایران و آثار اجرای آن در اصل تاخر تشریح و مورد بحث و بررسی قرار گرفته است . حقوق مدنی حاکی از این است که غالب اقسام استصحاب در وضع یا شرح قوانین مدنی معتبر شناخته شده اند.

کلیدواژه ها:

تاخر حادث ، حقوق موضوعه ، ماهیت فقهی ، اصل ، تاخر