افزایش پتانسیل آنتاگونیستی تریکوردرما با القای جهش در آنزیم گلوکاناز

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 685

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AGRIBIOTECH03_360

تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1392

چکیده مقاله:

کنترل بیولوژیک از اجزای اصلی مدیریت تلفیقی بیماری های گیاهی در کشاورزی پایدار امروز است که راهکار موثری در کاهش استفاده از سموم شیمیایی زیانبار مرسوم می باشد. تریکودرما به دلیل برخورداری از مکانیسم های متعدد (آنتی بیوز و مایکوپارازیتیسم از طریق تولید آنزیم های لیتیک مانند گلوکاناز) از امید بخش ترین عوامل بیوکنترلی شناخته شده است. هدف این تحقیق افزایش فعالیت آنزیم گلوکاناز در دو گونه مهم این قارچ، به منظور افزایش پتانسیل کنترل بیولوژیکی آنها در برابر پاتوژن Rhizoctonia solani AG4 با استفاده از ایجاد جهش حاصل از پرتوتابی با اشعه گاما بوده است تا رقابت پذیری روش کنترل بیولوژیکی را بالا ببرد. نتایج نشان دادند که القای جهش ناشی از در 250 گری اشعه گاما، در بین 21 جدایه موتانت گونه Trichoderma viride تنها در 4 جدایه و در بین 20 جدایه موتانت T. harzianum در 9 جدایه، منجر به افزایش فعالیت آنزیم گلوکاناز شده است که کارایی قابل قبول این روش القای جهش را به اثبات می رساند. بین توانایی این جدایه ها در کنترل بیولوژیک R. solani با آزمون کشت متقابل هر یک از آنها با پاتوژن) و میزان تولید آنزیم ) گلوکاناز آنها نیز ارتباط مستقیم و معنی داری برقرار شد. بطوریکه در سطح 5% میزان ممانعت از رشد ریسه R. solani در برابر جدایه هایی که فعالیت گلوکانازی بیشتر یا مساوی با شاهد (وحشی) داشتند بالاتر از جدایه های واجد جهش های معکوس بود. داده های حاصل از این تحقیق یکی از کاربردهای مهم تکنیک های هسته ای در علوم کشاورزی و مدیریت بیماری های گیاهی را به اثبات می رساند.

کلیدواژه ها:

کنترل بیولوژیک ، آنزیم گلوکاناز ، اشعه گاما Rhizoctonia solani وTrichoderma

نویسندگان

سمیرا شهبازی

پژوهشکده تحقیقات کشاورزی و پزشکی هسته ای ، گروه پژوهشی کشاورزی هسته ای

حامد عسکری

پژوهشکده تحقیقات کشاورزی و پزشکی هسته ای ، گروه پژوهشی کشاورزی هسته ای

حسین اهری مصطفوی

پژوهشکده تحقیقات کشاورزی و پزشکی هسته ای ، گروه پژوهشی کشاورزی هسته ای

مهیار میرمجلسی

پژوهشکده تحقیقات کشاورزی و پزشکی هسته ای ، گروه پژوهشی کشاورزی هسته ای

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • اهری مصطفوی، ح.، صفایی، ن.1387. کتاب کاربرد فناوری هسته ای ...
  • Bradford, MM. 1976. A rapid and sensitive for the quantitation ...
  • _ Coventry, E. Noble, R. Mead, A. Marin, F. Perez, ...
  • Ghisalberti EL and S i vasithamparam K. 1991. Antifungal antibiotics ...
  • Haggag, W. M. Induction of hyperproducin g chitinase Trichoderma mutants ...
  • _ Kaneda, I., Kobayashi, A., Miyazawa, K., and Yanaki, T. ...
  • M oosavi-Nasab , M., Taherian, A.R., Bakhtiyari, M., Farahnaky, A., ...
  • Moradi R., Shahbazi S., Ahari Mostafavi H., Askari H., Mirmajlesi ...
  • Muusa, T. A. Rizk, M. A. 2003. Impact of Gamma ...
  • Papavizas, G.C. and Lumsden, R.D. 1982. Improved medium for isolation ...
  • Wen, Z., Liao, W., Chen, S. 2005. Production of cellulose ...
  • نمایش کامل مراجع