بررسی اثر متقابل غلظت و زمان افزودن اسید پروپیونیک بر درصد والرات در کوپلیمر PHBV

بعضی از میکروارگانیسم ها براثر کمبود مواد غذایی مانند نیتروژن و فسفر توانایی تولید پلیمر های زیستتخریب پذیر، مانند پلی هیدروکسی آلکانوات ها را دارند. در این پزوهش از باکتری رالستونیا اوتروفا به عنوانبهترین گونه تولید کننده این بیو پلیمر استفاده شد. به منظور بهبود بخشیدن به خواص بیوپلیمر از اسیدپروپیونیک استفاده شد، زیرا این اسید باعث افزایش درصد والرات در زنجیره ی بیوپلیمری می شود. غلظتاسید افزوده شده به محیط کشت در مجموع ۴ گرم بر لیتر بود، که در فواصل زمانی ۱۲،۱۶ و ۲۰ ساعت پس ازشروع تخمیر به محیط کشت اضافه شد. در نهایت مقدار کل پلیمر تولیدی ۱/۷۸ گرم بر لیتر محیط کشت و درصد والرات در آن ۲۱/۴۸% گزارش شد.

کلیدواژه ها:

پلی هیدروکسی آلکانوات ، اسید های چرب ، زیست تخریب پذیر