بررسی تاثیر روش های تدریس فعال بر خلاقیت دانش آموزان ابتدایی

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر روش های تدریس فعال بر خلاقیت دانش آموزان ابتدایی است. روش های تدریس فعال به مجموعه ای از شیوه های آموزشی اطلاق می شود که در آن دانش آموزان به طور فعال در فرایند یادگیری مشارکت داشته و نقش محوری را ایفا می کنند. این روش ها در مقایسه با روش های سنتی تدریس که بر نقش محوری معلم تاکید دارند، فرصت های بیشتری را برای پرورش خلاقیت دانش آموزان فراهم می آورند. در این مطالعه، با استفاده از روش پژوهش کیفی و مرور ادبیات موضوع، به بررسی نقش روش های تدریس فعال در افزایش خلاقیت دانش آموزان ابتدایی پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که استفاده از روش های تدریس فعال مانند یادگیری مشارکتی، یادگیری مبتنی بر حل مسئله و یادگیری مبتنی بر پروژه، می تواند به طور موثری در پرورش مهارت های خلاقانه دانش آموزان ابتدایی نقش داشته باشد. این روش ها با ایجاد فرصت های مشارکت فعال، تفکر انتقادی و حل خلاقانه مسائل، زمینه های لازم برای شکوفایی خلاقیت دانش آموزان را فراهم می آورند. نتایج این پژوهش می تواند به معلمان و مسئولان آموزشی در طراحی و اجرای برنامه های درسی موثر در راستای پرورش خلاقیت دانش آموزان کمک کند.

کلیدواژه ها:

ابتدایی ، تدریس فعال ، خلاقیت