ارزیابی ژنوتیپ های چغندرقند از نظر مقاومت به نماتد Heterodera schachtii در شرایط گلخانه و حضور نشانگر مولکولی MN۳

نماتد سیستی چغندر (Heterodera schachtii  )به عنوان عامل محدودکننده کشت در مناطق چغندرکاری مطرح و نظر به اهمیت و گستردگی این بیماری در ایران، کاشت ارقام مقاوم از موثرترین راهکارهای کاهش خسارت آن است. از این رو، دستیابی به روشهای دقیق و سریع ارزیابی مقاومت، امکان تهیه ارقام مقاوم را تسهیل می کند. در این پژوهش، واکنش ۲۰ ژنوتیپ داخلی و خارجی چغندرقند نسبت به نماتد سیستی در شرایط گلخانه و حضور نشانگر مولکولیMN ۳که پیوسته با ژن مقاومت به این نماتد است مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپ ها از نظر مقاومت به نماتد سیستی در شرایط گلخانه، اختلاف معنیدار در سطح آماری پنج درصد وجود دارد. در رقم شماره -۲۱۲۳۸F از نظر حضور نشانگر مولکولی MN۳ و ارزیابی گلخانه ای مقاومت به نماتد سیستی، فاقد بوته حساس بوده و از مقاومت بالائی نیز برخوردار بود. هیبریدهای شماره ۳۴۷۸۱ و ۳۴۷۹۱ در آزمایش گلخانه ای به ترتیب از بیشترین میزان بوته مقاوم (۸۰ و ۷۸ درصد) و در ارزیابی نشانگر MN۳ نیز از مقاومت بالائی (۸۰ و ۸۹ درصد بوته مقاوم)به این بیمارگر برخوردار بودند. نتایج مبین آن است برای صرفه جویی در زمان و دقت بیشتر در انتخاب ژنوتیپ های مقاوم، مناسب است ابتدا حضور نشانگر مولکولی MN۳ در ژنوتیپ ها مورد آزمون قرار گیرد و پس از آن ژنوتیپ های منتخب از نظر مقاومت به نماتد سیستی چغندرقند در شرایط گلخانه بررسی شوند.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: ارزیابی مقاومت ، چغندرقند ، نشانگر مولکولی ، نماتد سیستی