بررسی مروری ارتباط شکوفایی در کار و سرمایه روانشناختی در سازمانها

با گسترش و پر طرفدار شدن روانشناسی مثبت گرا در چند سال اخیر، بهزیستی ذهنی با توجه هر چه بیشتر محققان روبرو شده است . با پیدایش این گرایش در نیم قرن اخیر، ادبیات بهزیستی ذهنی با سرعتی بیشتر پیشرفت داشته است ،که در حال حاضر به عنوان »ارزیابی های شناختی و عاطفی یک شخص از زندگی خود« مفهومسازی می شود. همچنین با بررسی کلی زندگی ، در نظر گرفتن نقش کار در وجود افراد از این دیدگاه که عملکرد مثبت افراد را بهتر بشناسند اهمیت می یابد. از این رو، توجه و شناسایی شکوفایی در زمینه کاری ضرورت پیدا می کند، زیرا رویکردی به نسبت جدیدتر را در رفتار سازمانی مثبت نمایان می کند. تحقیقات اخیر با موضوع شکوفایی تمایل به ارتباط آن با کار معنادار هستند، زیرا ممکن است راه اصلی برای توسعه و اعمال توانایی ها و مهارتهای انسانی باشد. شکوفایی در شغل به شکل یک حالت روانی تعریف گردیده که در آن اشخاص در هنگام کار انجام دادن به شکل هم زمان هم احساس یادگیری و هم احساس سرزندگی می نمایند. افرادی که دارای سطح بالایی از شکوفایی و درگیری و مشارکت در شغل هستند، جذب کار خود شده و به خوبی درگیر آن می شوند. این افراد، حس مطلوبی از مفهوم و اهداف مرتبط با کار داشته و از روابط مثبت لذت می برند. اگر چه توجه به جنبه های بیماری محور مانند فرسودگی شغلی ، مهم هستند اما متخصصان منابع انسانی به طور فزایندهای نقش شکوفایی در شغل و عوامل تاثیرگذار بر آن را نادیده انگاشته اند. از جمله عواملی که بر شکوفایی در شغل تاثیر دارد سرمایه روانشناختی می باشد. با توجه به اهمیت موضوع در این تحقیق به بررسی مروری ارتباط شکوفایی در کار و سرمایه روانشناختی در سازمانها پرداخته شده است .

کلیدواژه ها:

شکوفایی در کار ، سرمایه روانشناختی ، سازمانها