سنجش توزیع فضایی شاخص های بهداشتی -درمانی در شهرهای ایران (نمونه موردی : هرمز گان)

امکانات و زیرساخت های بهداشتی -درمانی یکی از مولفه های مهم توسعه محسوب می شود. در این میان، هرچه امکانات مزبور به صورت متجانس و دادگرانه توزیع شود، نشان می دهد که سیستم توزیعی عادلانه ای در فضاهای گوناگون یک کشور حاکم است . با توجه به اهمیت و نقش امکانات و زیرساخت های بهداشتی -درمانی ، تحقیق حاضر کوشیده است تا به بررسی وضعیت برخورداری شهرستانهای استان هرمزگان از شاحص های بهداشتی -درمانی بپردازد. برای این منظور، مجموعه دادههای مرتبط با استفاده از سالنامه آماری استان هرمزگان، گردآوری شده و سپس با استفاده ترکیبی از روشهای TOPSIS، AHP و ANP، دادهها تحلیل شده است تا نسبت فضایی آنها به دست آید. نتایج ، نشان داد که شهرستان بندرعباس با امتیاز ۵۶۳.۰ به عنوان توسعه یافته ترین و شهر پارسیان با امتیاز ۱۱۳.۰، به عنوان محرومترین شهرستان استان هرمزگان از نظر برخورداری از امکانات بهداشتی -درمانی شناسایی شده است .

کلیدواژه ها:

بهداشت و درمان ، برخورداری فضایی ، توزیع فضایی ، هرمزگان