ارائه راهکارهای صرفه جویی در مصرف انرژی ساختمان با رویکرد توجه به معماری سنتی ایران و معماری مدرن

امروزه اغلب انرژی در بخش ساختمان استفاده می شود. در این میان با توجه به اقلیم گرم و خشک در اکثر مناطق جغرافیایی ایران و کمبود منابع انرژی تجدیدناپذیر، امروزه بخش قابل توجهی از ساختمانهای موجود در این مناطق بدون در نظر گرفتن استانداردهای بهینه سازی مصرف انرژی ساخته شدهاند. این درحالی است که با مروری بر سوابق معماری سنتی ایران در اقلیم گرم و خشک در می یابیم که با عدم وجود امکانات و تجهیزات امروزی ، خانه های ساخته شده در قدیم ، علاوه بر پاسخگویی به تمام نیازهای فردی و عمومی ساکنین ، حداقل استفاده از سوخت های فسیلی و حداکثر بهره وری از پتانسیل های موجود در محیط طبیعی را بردهاند. در معماری غرب نیز معماری پایدار با رویکرد کاهش مصرف انرژی و به حداقل رساندن آن همواره مورد توجه معماران بوده است و اندیشمندان بسیاری در باب این موضوع، به ارائه نظریات مختلف پرداخته اند. با توجه به این موضوع، این پژوهش درصدد آن است تا براساس تلفیق عناصر مورد استفاده در طراحی بناهای مسکونی معماری سنتی ایرانی و معماری غربی ، با رویکرد مصرف انرژی نزدیک به صفر و معماری پایدار، شاخص های طراحی بناهای مسکونی استاندارد و بومی شدهای را به منظور کاهش مصرف انرژی در معماری بناهای مسکونی در اقلیم گرم و خشک ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

انرژی های تجدیدپذیر ، معماری سنتی ، معماری مسکونی ، اقلیم گرم و خشک