بررسی سیر پیدایش و توسعه معماری آرامگاهی در صدر اسلام

این مقاله به بیان منشا و سیر توسعه معماری آرامگاهی صدر اسلام و ارزیابی گونه ها و شباهت های معماری آنها در ایران می پردازد. برای درک بهتر تاریخ معماری این دوره، باید به شرح ویژگی های کلی و شکل گیری آن اشاره کرد. هدف این مقاله ارائه روشی شناختی است که ، چگونگی تحول میراث معماری ایرانی صدر اسلام و چگونگی توسعه اصول اولیه و نوع معماری مقبرههای ایرانی را شرح می دهد. درنتیجه ، هدف توصیف معماری مقبرهها بر اساس نوع آنها در جغرافیای مختلف را به شیوه ای عینی و دسته بندی ویژگی های عنصری است . ابتدا، این مقاله ویژگی های اصلی مقبرهها و تاثیر آنها بر معماری ایران را شناسایی می کند. علاوه بر این ، ویژگی های ریخت شناختی و ساختار گونه شناختی ، رویکردی عینی را برای مقایسه معماری آرامگاه ایرانی در دوران صدر اسلام پیشنهاد می کند. در ادامه ، شباهت ها و تفاوتهای مورفولوژیکی و ساختاری در معماری این آرامگاهها همراه با کاربرد و توسعه آنها درروند تاریخی بررسی شده است .ابتدا پیشینه تاریخی مورد تحلیل قرار می گیرد. دوم، مهم ترین ساختمانهای کلیدی که کهن الگوها یا شاخص ترین نمونه های گروه معماری هستند، فهرست می شوند. سپس ویژگی های خاص این نمونه های کهن الگوی به عنوان اجزای اصلی ساختاری و فضایی تعریف و طبقه بندی می شود. درنهایت ، این ویژگی ها خلاصه شده و در ماتریس ها نمایش داده می شوند؛ بنابراین ، هدف، تعریف سیستمی است که بتواند کمکی عینی به تحلیل معماری ارتباطات در معماری آرامگاه صدر اسلام در ایران ارائه دهد. هدف اصلی تعریف عناصر اساسی سه گروه ساختمانی و ارزیابی شباهت ها و تفاوتهای آنها به روشی عینی است .برای بررسی ویژگی های مشترک مقبره در ایران، لازم است پیشینه تاریخی توسعه نوع بنا و نیز شرایط سیاسی و اجتماعی مناطق مربوطه در دوران صدر اسلام بررسی شود؛ بنابراین می توان ریشه شباهت های معماری را به درستی بررسی کرد.

کلیدواژه ها:

معماری آرامگاهی ، معماری صدر اسلام ، تاریخ معماری ، معماری ایرانی ، آرامگاه