بررسی نقش کالبدی آب در معماری سنتی ایران

آب به عنوان یکی از وجوه طبیعت و یکی از عناصر مورد استفاده در معماری در اغلب آثار معماری در دوره های ، تاریخی دارای نقش حائز اهمیتی بوده است ، جایگاه و اهمیت آب در فرهنگ مردم ایران زمین به روزگاران کهن باز می گردد؛ موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی فلات ایران، کمبود منابع آبی و به تبع آن مشکلات آبیاری در بخش زراعت آب را به یک عنصر کلیدی و با اهمیت در این سرزمین بدل کرده است به گونه ای که ایرانیان همواره آب را مایه آبادانی دانسته اند و بر جایگاه و اهمیت آن در زندگی مادی و معنوی خود اشاره کرده اند. این اهمیت و منزلت چه در دوران پیش از اسلام و چه در دوران اسلامی همواره وجود داشته است . علت تفکیک این دو دوره تغییراتی است که پس از ورود اسلام به ایران در نگرش و باورهای ایرانیان ایجاد شده است . در این پژوهش که به صورت توصیفی تحلیلی و با ابزار کتابخانه ای اسنادی انجام پذیرفته شده است به بررسی نقش کالبدی آب در معماری سنتی ایران پرداخته شده است و نتایج را در دو بخش جایگاه و نحوه استفاده از آب در معماری سنتی و همچنین نحوه ایجاد کالبدی درمعماری سنتی با استفاده از آب دسته بندی نموده ایم .

کلیدواژه ها:

معماری کالبدی ، آب ، معماری سنتی