بررسی تاثیر نانو تکنولوژی بر معماری پایدار

آنچه که در وهله اول در موضوع نانوتکنولوژی به نظر می رسد، مبحث صرفه جویی در انرژی دوست دار محیط زیست بودن است که آن را در حیطه پیشرفت ها و دستاوردهای خیلی عالی بشری قرار می دهد. بهره گیری از فناوری های جدیدی همچون نانوتکنولوژی در ساخت وساز می تواند از عوامل موثر در ویژگی های عملکردی معماری از جمله پایداری و مسائل ایمنی باشد. فناوری نانو به دلیل توانایی در دگرگون نمودن خصوصیات اساسی و بنیادین مواد و حل مشکلات ساختاری ، زمینه ساز تولید مصالحی نوین با ویژگی های جدید می باشد، که علاوه بر کارایی و بازدهی بیشتر عملکردی ، از دوام بیشتری نیز برخوردارند. از همه مهم تر اغلب انگاره های مبتنی بر پایداری زیست محیطی ، مصالح و سازههای هوشمند و مواد و مصالح چند عملکردی از پیشرفت این تکنولوژی نوین میسر می شود. نانو تکنولوژی در احداث و بهبود کیفیت ساختمانها بسیار موثر بوده و از مزایای آن می توان به افزایش کیفیت مصالح ، صرفه جویی در مصرف انرژی و به تبع آن معماری پایدار و پایداری زیست محیطی اشاره کرد. هدف این مقاله بررسی و شناخت نانوتکنولوژی و شناخ حیطه های آن در معماری و ساخت بنا به روش توصیفی می باشد. نتایج این مقاله نشان می دهد که با استفاده از تکنولوژی نانو در معماری و کمک به تولید و ساخت موادی با خصوصیات و کاربردهای ذکر شده، می توان انتظار داشت که مواد و مصالح را به طریقی اقتصادی تر تولید کرد و همچنین برداشت کمتری از منابع طبیعی داشت .

کلیدواژه ها:

نانو ، معماری پایدار ، نانو تکنولوژی ، معماری