چگونگی بازتاب بصر ی پیکره های انسانی در دوره هخامنشیان

هنر و صنایع ایران در دوره درخشان هخامنشی ، بار تاثیرات بسیاری را به دوش می کشید.نفوذ فرهنگ ها و اسلوبهای بیگانه در شکل گیری باشکوه هنر هخامنشی قابل درک و مشاهده است ؛ هنری که نه ساده است و نه ابتدایی .هنر مجسمه سازی و پیکرتراشی در زمان هخانشیان نسبت به سایر هنرها، بهتر گشته است و با مطالعه آثار به دست آمده مشخص می شود که هنرمندان در ساخت اینگونه از آثار به آگاهی کامل از این هنر دست پیدا کرده اند. در مقایسه با سایر بناهای هخامنشی ، بیشترین نقوش را بر ساختمان ها و مقبره های تخت جمشید مشاهده می کنیم . در این مقاله به بررسی و تحلیل نقش برجسته ها، پیکره تراشی ها و نقوش انسانی در دوره هخامنشیان می پردازیم . و چند مورد کامل نقش برجسته موجود در آپادانا مانند نگاره های مربوط به پیشکش آوران در پلکان شرقی و تصویر شاه بر روی اورنگ شاهی در کاخ صد ستون، نگاره شاه در حال ترک و ورود به کاخ خود و صحنه مبارزه پهلوان با حیوان افسانه ای در کاخ تچر و نگاره انسان بالدار معروف به داریوش در پاسارگاد، صحنه کامل نقش برجسته شاه در حال ستایش مظاهر ایزدی در نقش رستم و همچنین نقش برجسته کتبه بیستون که معتبرترین و مشهورترین سند تاریخی جهان است .

کلیدواژه ها:

هخامنشیان ، نقوش ، تخت جمشید ، پیکره