بررسی خواص میکروکپسول ها بر ویژگی های خود ترمیم شوندگی چسباننده و مخلوط های آسفالتی

ترک خوردگی ، مشکلی رایج در روسازی آسفالتی است . بر اساس اقدامات ترکیبی از بار ترافیکی و عوامل محیطی ، ریز ترک ها در روسازی آسفالت رخ می دهند. سپس این ریز ترک ها با انبساط و انباشتگی پیوسته ، به ترک های بزرگی تبدیل می شوند که با چشم غیر مسلح نیز قابل روئیت خواهند بود. اگر این ترک ها به موقع ترمیم و بازسازی نشوند، بر راحتی در رانندگی و عمر مفید روسازی تاثیر خواهند گذاشت . آسفالت خود ترمیم شونده می تواند تا حدودی شکافها را تشخیص و ترمیم کند. در سالهای اخیر، روشهایی از قبیل گرمایش با ماکروویو، گرمایش القایی ، میکروکپسول و پلیمر یونی جهت ترمیم ترک های روسازی ها مورد استفاده قرار گرفته اند. در این مطالعه اثر میکروکپسول ها بر ویژگی های خودترمیم شوندگی چسباننده و مخلوط های آسفالتی مورد مطالعه قرار گرفته است که در روش ترمیم با میکروکپسول، هنگامی که ریزترک ها ایجاد می شوند و در میکروکپسول ها گسترش می یابند، میکروکپسول ها گسسته شده و عامل ترمیم جهت تعمیر ریزترک ها آزاد خواهد شد تا میزان خودترمیم دهندگی را افزایش دهد. از نتایج مهم مطالعات آزمایشگاهی پیرامون اثر خودترمیمی میکروکپسول ها می توان به بهبود خواص فیزیکی ، رئولوژی و مکانیکی قیر و مخلوط های آسفالتی در اثر افزودن میکروکپسول ها اشاره کرد و همچنین می توان به این عامل که اندازه میکروکپسول و یکپارچگی آنها تاثیر قابل توجهی بر میزان دوام میکروکپسول ها در مخلوط آسفالت ایجاد می نماید و با کاهش اندازه و افزایش یکپارچگی میکروکپسول می توان میزان قدرت تحمل پذیری میکروکپسول ها را در زمان اختلاط و تراکم به طور قابل توجهی بهبود بخشید اشاره نمود. در حال حاضر فناوری میکروکپسول، به خوبی جای خود را در ترمیم کنندگی پلیمر محور پیدا کرده است و همچنین شروع به استفاده از آن در زمینه مهندسی راهسازی جهت بهبود قابلیت ترمیم شوندگی روسازی آسفالتی شده است .

کلیدواژه ها:

خود ترمیم شوندگی ، میکروکپسول ، چسباننده آسفالت ، مخلوط های آسفالتی