اطلاعات پایدار و ناپایدار DNA هوشمند

در حال حاضر یکی از رمزدار ترین سوالات دنیا در زمینه بیولوژی و خلقت، شناسائی DNA بعنوان یک پلی مر ساده اما بسیار پر رمز و راز می باشد. توالی و تنوع در اسیدهای نوکلئیک همراه با ساختمان چند بعدی آن و مکان های اختصاصی موجود در DNA امکان ذخیره سازی و بیان اطلاعات باورنکردنی را در این پلی مر طبیعی ایجاد نموده است. موجودات زنده کلیه فعالیت های تولید مثلی و تکاملی خود را تماما درمجموعه وابسته به DNA انجام می دهند. در این بین یکی از راز های علوم درک این ذخیره اطلاعات و منطق عمل کرد DNA درجهت ایجاد یک رفتار با شعور در طبیعت که ما فوق تصور ماست می باشد. در سه دهه گذشته بیشتر محقیقن و دانشمندان در آزمایشگاه های خود تلاش زیادی را برای درک و کشف اطلاعات ژن ها و ارتباط آنها با هم نمودند اما اکثر آنها رفتار مناسبی با DNA نداشته و از عمل کرد آن آگاه نبودند. اگر به روند تکاملی موجودات توجه شود می توان گفت که موجودات درجهت تثبیت ژن های خود و ایجاد یک ثبات ژنی با استفاده از مکانیسم های مختلف حافظتی، موفق به ایجاد پایداری ژنومی شده اند. اگر چه در طبیعت روش های مختلف انتقال ژن و یا تغییرات ژنی کشف و شناسائی شده است اما کلیه این موارد بصورت طبیعی در جهت همان ثبات ژنتیکی موجودات می باشد که در طبیعت و بصورت برنامه ریزی شده صورت می گیرد. متاسفانه امروزه در اکثر آزمایشگاه های دنیا DNA و RNA بسادگی جداسازی می شود و کمترین توجه ائی به اینکه چگونه این منبع اطلاعاتی و وراثتی ذخیریه سازی و یا به موجود مناسب انتقال داده شود نمی نمایند. برای مثال تولید محصولات تراریخته و تغییر ژنتیک یافته بدون توجه به شکل پایدار و ناپایدار آنها در موقعیت های قرار داده شده باعث بروز مشکلات زیست محیطی قابل مشاهده و غیر قابل مشاهده شده است. اگر به این اصل که DNA حاوی اطلاعات زیادی است که ما از آن اطلاع ندارم برسیم، بایستی در زمان کار با آن حداکثر احتیاط لازم را اعمال نمایم، چرا که فرار DNA ازآزمایشگاه و ورود آن به طبیعت با حذف سیستم های حفاظتی می تواند عواقب ناشناختی را برای طبیعت و محیط زیست در بر داشته باشد. لذا دانستن اینکه DNA دارای اطلاعات زیادی است که به راحتی می تواند از موجودی به موجودی دیگر انتقال پیدا کند، در زمان کار با آن مانند یک بمب ساعتی که می تواند یک خطر بزرگ برای انسان و طیبعت در بر داشته باشد بایستی به آن توجه شود تا احتمال خطر انتقال ژنها به صورت غیر متعارف، عدم پایداری ژنها و غیر کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

دDNA هوشمند ، موجودات تراریخته ، تکامل ، ذخایر اطلاعاتی DNA