بررسی رابطه سبک های مدیریت کلاس درس با خودکارآمدی و خلاقیت معلمان

آموزش و پرورش به عنوان یکی از ارکان اصلی رشد و توسعه نیازمند تحول اساسی و نوآوری است و فراهم سازی زمینه هاییبرای پرورش توانایی های خلاقانه کودکان و نوجوانان از مهمترین وظایف آنست. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجامشده است که هدف از آن بررسی رابطه سبک های مدیریت کلاس درس با خودکارآمدی و خلاقیت معلمان بود.یافته های پژوهش حاضربا یافته های بسیاری از تحقیقاتی که بر مطلوب تر بودن شیوه مدیریت کلاس تعامل گرا تاکید داشته اند، همسوست. براساسنتایج این پژوهش چنین به نظر میرسد که حاکم بودن فضایی که در آن امکان بحث و تبادل نظر بین معلم و شاگردان وجودداشته باشد، بستر مناسبتری را برای رشد و پرورش خلاقیت و نوآوری دانش آموزان فراهم میسازد. خودکارآمدی تدریس درمعلم باعث میشود وی مهارتهای تدریس بهتری را برای دانشآموزان به کار گیرد و در نتیجه، عملکرد و فعالیت کلاسی را دربین آنها افزایش دهد. این معلمان با ارائه الگوهای تدریس بهتر، پویایی و ارتباط زیادی را در بین دانش آموزان به وجودمی آوردند و در نتیجه، بر همبستگی کلاسی که از عوامل جو محیطی کلاسی است، اثر مثبتی می گذارند.

کلیدواژه ها:

مدیریت کلاس ، خودکارآمدی ، خلاقیت