تبارشناسی معماری پارامتریک در معماری معاصر غرب

معماری پارامتریک یکی از جریان های آوانگارد معماری به عنوان یکی از رویکردهای فراگیر در فضای طراحی امروز جهان توسطبسیاری از معماران پیشرو مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله با روش توصیفی تحلیلی ابتدا به عوامل موثر در روند شکلگیری این سبک از جمله خلاقیت، کامپیوتر، روند فکری در حل مسئله طراحی سپس تاثیر گذاری علوم ریاضی و هندسه درتکامل آن در مسیر تاریخ و همچنین نقش ابزار ساخت دیجیتال در بلوغ آن و پنج اصل فکری این سبک از دیدگاه بنیان گذارآن پاتریک شوماخر و ساختار دو روش اکتشافی و معکوس به عنوان قوانین روش شناختی سبک مذکور پرداخته شده است. نتایجحاصل از این پژوهش مشخص کرد، در این رویکرد مبنای طراحی بر توجه طراح به پارامترهای موثر بر طرح و روابط بین آن هابه کمک ریاضیات و الگوریتم بنا شده است. این رویکرد، معماری را وارد قلمروهای جدید فرم شناسی و روش شناسی کرده است .همچنین نقش معمار به « تعریف کننده » فرآیندها و « انتخابگر »پاسخ ها تغییر می کند و می توان وظیفه بازتولید پیچیدگی، تهیهمدارک ساخت، تولید نمونه های مدل و حتی ساخت نهایی با استفاده از شیوه های پارامتریک و ابزارهای وابسته به آن را بر عهدهسیستم های کامپیوتری نهاد.

کلیدواژه ها:

معماری پارامتریک ، پارامتریسیزم ، فناوری دیجیتال ، الگوریتم