معیارهای اخلاق زیست محیطی در طراحی پایدار

امروزه مطرح نمودن بحث های اخلاقی در حوزه معماری با توجه به مشکلات زیست محیطی بسیار ضروری است. معماری به عنوان جلوه دهنده ی ارزش های فردی و اجتماعی در پیش مطالعات طراحی و نیز تاثیرگذار بر ارزش های اخلاقی در بعد فردی و جامعه در مرحله بهره برداری می باشد. اخلاق زیست محیطی یکی از شاخه های اخلاق کاربردی است که نحوه تعامل انسان با طبیعت را مورد مطالعه قرار می دهد و به چالش هایی که تعامل غیر اصولی انسان با پیرامون پدید آورده است، می پردازد. در این مقاله سعی شده است رویکردهای مختلفی که اندیشمندان اخلاق زیست محیطی در مواجهه با طبیعت در طول زمان اتخاذ کرده اند مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش بر اساس پنج محور اصلی اخلاق زیست محیطی و محورهای معماری پایدار؛ چارچوب نظری پژوهش تدوین گشته است. فرضیه اصلی این پژوهش این است که ارزش های اخلاقی در طراحی بناها و شهرها انعکاس می یابد و مشکلات زیست محیطی معماری و شهرسازی معاصر ناشی از عدم توجه به معیارهای اخلاق زیست محیطی است و توجه به این معیارها به احیای زندگی جمعی توام با مشارکت منجر می شود و کیفیت زندگی را برای شهروندان ارتقامی بخشد.

کلیدواژه ها:

اخلاق زیست محیطی ، توسعه پایدار ، معماری پایدار ، ارزش اخلاقی