Alteration of serum cathepsins and glycosylated hemoglobin concentrations after aerobic and resistance training in type ۲ diabetic men

زمینه و اهداف: به تازگی آدیپوکاین ها به عنوان نشانگرهای زیستی برای درمان دیابت در نظر گرفته شده اند. با توجه به حضور چند عضو از خانواده کاتپسین ها در بافت چربی، علاقه به شناسایی آنها در چاقی و دیابت اهمیت زیادی پیدا کرده است. هدف این مطالعه مقایسه تغییرات غلظت سرمی کاتپسین ها و هموگلوبین گلیکوزیله (HbA۱c) متعاقب تمرین هوازی و مقاومتی در مردان مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی، ۲۹ مرد مبتلا به دیابت نوع دو در دامنه سنی ۲۵ تا ۴۵ سال انتخاب و به روش تصادفی به سه گروه تمرین هوازی، تمرین مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. پروتکل های تمرین هوازی (با شدت ۵۵ تا ۷۵% ضربان قلب بیشینه) و مقاومتی (با شدت ۵۵ تا ۷۵% یک تکرار بیشینه) سه جلسه در هفته و به مدت ۱۰ هفته اجرا گردید. پیش و پس از دوره مداخله غلظت سرمی کاتپسین های K، L و S و درصد HbA۱c اندازه گیری شد. یافته ها: در گروه های تمرین هوازی و مقاومتی غلظت سرمی کاتپسین های K، L و S و  همچنین HbA۱c به طور معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (۰.۰۵>p)؛ هرچند بین دو گروه تمرین تفاوتی وجود نداشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات هوازی و مقاومتی به طور مشابهی با کاهش غلظت کاتپسین ها و HbA۱c در کنترل عوارض بالقوه مرتبط با دیابت موثر هستند.

کلیدواژه ها:

Cathepsins ، HbA۱c ، Type ۲ Diabetes Mellitus ، Aerobic Exercise ، Resistance Training ، کاتپسین ، HbA۱c ، دیابت نوع دو ، تمرین هوازی ، تمرین مقاومتی