تدوین برنامه استراتژیک و طراحی سکونتگاه دائمی ویژه اتباع خارجی مقیم شیرازدرقالب مجتمع های مسکونی بارویکرد ساماندهی و ارتقاء بعد فرهنگی و اجتماعی

تعداد پناهجویان در سرتاسر جهان در حد نگران کننده ای است و انتظار می رود در آینده قابل پیش بینی همچنان افزایش یابد. درنتیجه، یافتن راه حل های پایدار برای پناهندگان به یک چالش بزرگ در سراسر جهان تبدیل شده است. ادبیات بررسی شده وپیامدهای سیاستی مورد بحث بر این فرض استوار است که یکی از راه حل های اصلی برای بحران پناهندگان باید اسکان مجددپناهندگان در کشورهای میزبان جدید باشد. اما برای موفقیت چنین راه حلی، نیاز به نگرش نسبتا مطلوب اعضای جوامع میزبان،حفاظت از رفاه پناهندگان و ادغام موثر پناهندگان در کشورهای میزبان جدید است. در این زمینه، ما با بررسی ادبیات مربوط بهعوامل تعیین کننده نگرش عمومی نسبت به پناهندگان، فرهنگ پذیری پناهندگان در جوامع میزبان، و عوامل موثر بر سلامت روانپناهندگان بررسی میگردد، که همگی به طور مستقیم با موفقیت فرآیند اسکان مجدد مرتبط هستند. سپس توجه خود را به پیامدهایسیاستی این ادبیات معطوف میگردد و در مورد استراتژی هایی برای بهبود نگرش عمومی نسبت به پناهندگان و اسکان مجددپناهندگان در کشورهای میزبان بحث می کنیم. برای بهبود روند اسکان مجدد برای کاهش چالش های سلامت روان؛ و برای حمایتاز فرهنگ پذیری و ادغام طولانی مدت پناهندگان در خانه های جدیدشان مطالعات جدید مرتبط با فرهنگ و سیاست ایران در اجتماعمسکونی ایران پرداخته شده است..بنابراین پژوهش حاضر به منظور ارائه راه حل هایی برای کیفیت بخشی به سکونت گاه های اتباع خارجی افغانستانی در قالب مجتمعهای مسکونی براساس باز شناسی مفهوم فرهنگ و اجتماع، در محیط های ناکارمد شهر شیراز پرداخته است. این پژوهش با استفادهاز روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و شیوه های تحقیقی مرور متون و منابع و نظریه های در ارتباط با فرهنگ و اجتماع ، محیطمسکونی را بررسی نموده و رابطه درونی دو مولفه ویژگی های کالبدی محیط مسکونی و فرهنگ را در قالب سازمانی نظام مند برایبرنامه ریزی و طراحی این محیط ها تبیین میکند و نهایتا با دسته بندی عوامل موثر به دو دسته عوامل فعالیتی و عوامل کالبدی راهکارهایی را جهت ارتقاء این حس در فضای مسکونی ارائه میدهد.

کلیدواژه ها:

مجموعه مسکونی ، فرهنگ ، اتباع خارجی ، شهر شیراز