تاثیر فضای شهری بر کنش و نگرش کنشگران اجتماعی

در نتیجه انقلاب صنعتی تعداد زیادی از افراد جامعه از شهرهای کوچک به ویژه محیط روستائی به سمت جوامع شهری روانه شدند که این مهاجرت ها، بیشتر تحت تاثیر جذابیت های این فرایند صنعتی بود که در مناطق شهری به وجود آمده بود. که این مهم، مسائل بسیاری را برای کنشگران اجتماعی به وجود آورده که وارد میدان جدید شهری شده بودند و می بایست خود را با زندگی در این میدان شهری سازگار سازند. بعلاوه گسترش شهرها فهرست بیپایانی از مشکلات شهری مانند ازدحام جمعیت، آلودگی، سروصدا، ترافیک را با خود به ارمغان آورده بود. با افزایش جمعیت و انقلاب صنعتی، شهرهای مدرن شکل گرفتند. شهر به عنوان یک واقعیت جتماعی و عینیتی ساختاریافته در شکلگیری ذهنیت و جهتگیری ساکنان می تواند تاثیرگذار باشد. فضا و ساختار شهر، منشی را در ساکنان تولید میکند که با منش و نگرش و عملکرد ساکنان روستا متفاوت است. پژوهش حاضر با استفاده از دستگاه نظری متفکران جامعه شناختی با هدف، بررسی تاثیر فضای شهر بر کنش و منش کنشگران اجتماعی که تحت تاثیر واقعیتی به نام شهر قرار گرفتهاند، به رشته تحریر درآمده است.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، کنشگر اجتماعی ، هبیتاس ، شهرنشینی