پیشبرد کشاورزی پایدار از طریق انکپسولا سی ون مبتنی بر پلیمر های زیستی جهت فرمولا سیون نانومواد

تقاضای فزاینده برای کشاورزی پایدار نیازمند راه حل های نوآورانه برای افزایش بهره وری محصول در عین به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی سموم کشاورزی ست. نانوتکنولوژی راه حل امیدوارکننده ای را باامکان تحویل دقیق تر ترکیبات فعال به محل های آلوده در گیاه ارائه می دهد . استفاده از فرم آزاد نانومواد نگرانی های ایمنی و تحویل غیر هدفمند را افزایش می دهد و به طور بالقوه منجر به تجمع در ارگانیسم های غیر هدفمند و اختلالات زیست محیطی می شود. علاوه بر این، دوز بالای مورد نیاز این نانومواد کارایی آنها را محدود ساخته و هزینه را افزایش می دهد. توسعه فرمول های جدید، مانند کپسولاسیون ضمن ایجاد یک سد محافظ، از تماس مستقیم نانومواد با محیط جلوگیری کرده و خطر تجمع در ارگانیسم های غیر هدف را کاهش می دهد. علاوه بر این، کپسول هسازی اجازه آزادسازی کنترل شده نانومواد را فراهم کرده و از تحویل هدفمند آنها به با فت های گیاه ی آلوده را تضمین می کند. این امر، کارایی و اثربخشی نانومواد را افزایش داده و عملکرد محصول را بهبود می بخشد. این مقاله مروری با هدف بحث در مورد چشم انداز آتی کپسوله سازی مبتنی بر پلیمرهای زیستی برای فرمولبندی نانومواد، تاکیدی بر نیاز به ادامه تحقیق و توسعه در این زمینه است. به طور کلی، کپسوله کردن نانومواد با استفاده از پلیمرهای زیستی، یک رویکرد جدید و عملی برای کاهش عوامل بیماریزای گیاهی ارائه می کند که به پیشرفت شیوه های کشاورزی پایدار و سازگار با محیط زیست کمک می کند.

کلیدواژه ها:

نانومواد ، انکپسولاسیون ، پلیمرهای زیستی ، پاتوژن های گیاهی