مقایسه تاثیر واقعیت درمانی و درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد ( ACT ) بر تاب آوری زنان سرپرست خانوار

مقدمه: این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر واقعیت درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ( ACT ) بر تاب آوری زنان سرپرست خانوار شهر همدان انجام شد. مواد و روش ها: روش تحقیق نیمه آزمایشی و طرح آن از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار تحت پوشش سازمان بهزیستی شهر همدان در سال ۹۸ که تعداد آنها ۲۵۰ نفر بود که از بین آنها تعداد ۴۵ نفر( ۳۰ نفر در دو گروه آزمایش و ۱۵ نفر در یک گروه کنترل) به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. جهت گردآوری اطلاعات از آزمون تاب آوری کانردیویدسون ( ۱۹۸۲ ) استفاده شده است. یک گروه آزمایش توسط واقعیت درمانی و گروه دوم توسط درمان پذیرش و تعهد طی ۸ جلسه تحت درمان قرارگرفتند و گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. یافته های پژوهش: نتیجه تحلیل داده های پژوهش که با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس انجام شده نشان داد واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد توانسته تابآوری را در زنان سرپرست خانوار افزایش دهد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، میتوان از واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد به عنوان روشی مناسب و موثر در افزایش تابآوری زنان سرپرست خانوار در مداخلات درمانی و بالینی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، زنان سرپرست خانوار ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، واقعیت درمانی