بررسی عوامل مرتبط با مدیریت بحران برای حوادث ایمنی

وقوع حوادث غیر قابل پیش بینی و بروز خطرات و سوانح و بحران های اقتصادی،اجتماعی ، سیاسی، نظام ی واقعیتی است که بشر در طول تاریخ با آن آشنا بوده است. در این راستا هرچه قدر بر کسب موفقیت های تکنولوژیکی و اجتماعی افزوده شده است ، میزان بروز این خطرات غیره منتظره نه تنها کاهش نیافته بلکه در بسیاری از موارد افزایش نیز یافته است. صنعتی شدن جوامع و گسترش ارتباطات ماهواره ای و نقل و انتقالات اطلاعات به طور وسیع و همچنین بزرگتر شدن سازمان های اجتماعی ، اقتصادی و بازرگانی باعث شده که بیشتر بحران ها نهادی شود در واقع جزء جدا نشدنی از ماهیت درونی سازمان ها گردد. بنابراین مشاهده می شود که در بیشتر مواقع افزایش پیچیدگی و توان تولیدی این سازمان ها به طور بالقوه تقویت چنین حالاتی را اجتناب ناپذیر ساخته است. در برخورد اول ممکن است این تصور به وجود آید که بحران های صنعتی و اجتماعیناشی از آن ها مختص کشورهای پیشرفته صنعتی بوده و سیستم های مصون کننده تنها مورد نیاز این گونه کشورهاست، در صورتی که باید توجه داشت که کشورهای درحال توسعه و روبه رشد نیز به واسطه این که در مرحله ی فراگرد و یا انتخاب قرار دارند باید در برنامه ریزی های میان مدت و بلند مدت خود نه تنها در فکر جلوگیری بلکه در صدد ارزیابی ضررهای جبران ناپذیر حوادث پیش بینی نشده باشند.

کلیدواژه ها:

حادثه ، بحران ، مدیریت بحران ، حوادث ایمنی