تبیین استراتژی های کاهش خطر در برابر تغییرات اقلیم: یک مطالعهسیستماتیک

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 167

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CCCHR01_159

تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1403

چکیده مقاله:

تغییر اقلیم به تغییرات طولانی مدت دما و الگوهای آب و هوایی اشاره دارد این تغییرات منجر به افزایش شدت ومقیاس بلایا می گردد. تغییرات اقلیم می تواند به طور مثبت یا منفی بر دستیابی به سایر اهداف اجتماعی مانند اهدافمرتبط با سلامت انسان، امنیت غذایی، تنوع زیستی، کیفیت محیطی محلی، دسترسی به انرژی، معیشت و توسعهپایدار تاثیر بگذارد. اجرای اقدامات کاهش خطر بلایا در تغییرات اقلیم برای حفظ منابع الزامی است. بمنظور کاهشخطر باید از استراتژی های سازگاری و تطابق استفاده گردد. هدف این مطالعه، شناسایی استراتژی های کاهش خطر درتغییرات اقلیم در کشورهای مختلف می باشد. مواد و روشها:تمام مقالات منتشر شده در زمینه استراتژی های کاهش خطر در تغییرات اقلیم از سال ۲۰۰۰ تا سال آخرین مقالهچاپ شده در این زمینه مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه مروری سیستماتیک بر اساس موارد گزارش ترج یحی برا یبررسی های سیستماتیک و دستورالعمل های متاآنالیز انجام شد. پایگاه های اطلاعاتی بین المللی انگلیسیزبان PubMed ، Scopus ، Embase ، Web of Science و Google Scholar از ۱ ژانویه ۲۰۰۰ تا ۱۵ ژانویه۲۰۲۴ جستجو شدند.کیفیت مطالعات با استفاده از ابزار ارزیابی سیستماتیک روایت بین المللی و کسپ مورد ارزیابیقرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای مستقیم انجام شد نتایج: تعداد ۲۵ مقاله نهایی از بین ۲۱۴۹ مقاله ورودی پس از بررسی وارد مطالعه شد. یافته های مطالعه نشان داد شناساییابزارهای ارزیابی ریسک، نظارت و برنامه ریزی برای مقابله با اثرات تغییر اقلیم، اعمال قانون و اجرای سیاست هایحفاظت از اقلیم، اجرای اقدامات مدیریت ریسک بلایا، توسعه زیرساخت های انعطاف پذیر از جمله استراتژی های مهمشناسایی شده در کاهش خطرات در تغییرات اقلیم می باشند. بحث و نتیجه گیری:کمبود منابع بعنوان یک چالش در اقدامات کاهش خطر در تغییرات اقلیم نیازمند برنامه ریزی استراتژیک است. عدممدیریت منابع مانع اجرای استراتژی ها و اقدامات جامع برای کاهش خطر می باشد. تخصیص منابع باید بر مبنایشواهد علمی، ارزیابی ریسک و شناسایی جمعیت ها و مناطق آسیب پذیر صورت پذیرد و به همکاری های بین بخشیبرای کاهش خطر و افزایش تطابق و سازگاری در برابر تغییرات اقلیمی توجه گردد. در اکثر سیستم ها، منابع متعددیبمنظور کاهش خطر و تطابق و سازگاری وجود دارد. سیاستها باید بگونه ای باشد که این منابع را شناسایی و برتقویت این ظرفیت ها متمرکز شوند. در نظر گرفتن تعاملات بین پدیده های مختلف اقلیمی در اتخاذ استراتژی هایمدیریت ریسک در تغییرات اقلیم حائز اهمیت است. بمنظور موفقیت در کنترل و کاهش اثر تغییرات اقلیم اتخاذرویکرد چند استراتژی ضروری می باشد

کلیدواژه ها:

تنوع آب و هوایی ، گرمایش جهانی ، چارچوب سندای

نویسندگان

آسیه امین افشار

مرکز تحقیقات سلامت در بلایا و فوریت ها، پژوهشکده آینده پژوهی سلامت، دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریت ها، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمان، کرمان، ایران

سیدمبین مرادی

مرکز تحقیقات سلامت در بلایا و فوریت ها، پژوهشکده آینده پژوهی سلامت، استادیار، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمان، کرمان، ایران

محمدرضا شفیعی

مرکز تحقیقات سلامت در بلایا و فوریت ها، پژوهشکده آینده پژوهی سلامت، دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریت ها، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمان، کرمان، ایران.

راضیه بخشی گیو

مرکز تحقیقات سلامت در بلایا و فوریت ها، پژوهشکده آینده پژوهی سلامت، دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریت ها، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمان، کرمان، ایران

شهرام کاویانی

مرکز تحقیقات سلامت در بلایا و فوریت ها، پژوهشکده آینده پژوهی سلامت، دانشجوی دکتری تخصصی سلامت در بلایا و فوریت ها، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمان، کرمان، ایران.