استفاده از آللوپاتیک ها به عنوان بازدارنده های بیولوژیک در گیاهان زراعی در مقابل علف خواران و علف های هرز

امروزه با توجه به اقزایش رشد جمعیت، افزایش نیاز غدایی و باتوجه به تغییر اقلیم، کاهش بارش و افزایش دما منجر به کاهشمحصولات کشاورزی در نتیجه نگرانی پژوهشگران در بحث امنیت غدایی شده است. از طرفی بسیاری از کشاورزان در پی افزایشعملکرد در نتیجه استفاده از کودهای شیمیایی و علف کش های شیمیایی، به استفاده بی رویه از آن روی آورده اند، که در نتیجهمصرف بیش از حد کودها و سموم و علف کش ها علاوه بر افزایش بیماریها در انسانها، منجر به تخریب اکوسیستم، از بین رفتنحیوانات و موجودات زنده، شور شدن خاکهای کشاورزی و تغییر بیشتر وضعیت آب و هوایی و اقلیمی در نتیجه پاره شدن لایه اوزونخواهد شد. لذا استفاده از خودسازگاریهای طبیعی گیاهان و بهره گیری از مواد سازگار با طبیعت در جهت کاهش اثرات تخریبی براکوسیستم و محیط زیست در کنار حفظ امنیت همراه با سلامت غذایی بسیار حائز اهمیت است. آللوپاتیک یکی از مواد خودسازگاریدر گیاهان است که گیاه با ترشح آن در مقابل علف خواران و علف های هرز مقابله میکند بدون آنکه به اکوسیستم لطمه ای وارد آورد.تعریف آللوپاتی: در علم گیاهی، آللوپاتی یا دگرمسمومی را جنگ شیمیایی بین گیاهان تعریف کردهاند. در سال ۷۳۹۱ مولیچ اثرمتقابل بیوشیمیایی بین گیاهان را آللوپاتی نامید. بدین ترتیب که پدیده آللوپاتی در تناوب زراعی ترکیبات شیمیایی متنوع توسطاندام های مختلف گیاهی تولید شده و میتواند بر رشد سایر گیاهان اثر بازدارنده داشته باشد. این پدیده به دو صورت رخ می دهد :-۱ آللوپاتی واقعی: ماده فعال از یکی از اندام های گیاه تولید شده و روی سایر گیاهان تاثیر می گذارد .-۲ آللوپاتی کاربردی: ماده شیمیایی تولید شده فعال نبوده بلکه به مرور زمان در اثرفعالیت میکروارگانیسم ها فعال می شود .گیاهان ترکیبات آللوپاتیک را به اشکال مختلف آزاد می کنند :۷- گاز: به طوری که در گونه های Salvia reflexa مریم گلی و درمنه دیده می شود .-۲ ترشحات ریشه ای: به طوری که در گونه های سورگوم و مرغ دیده می شود .-۹ در برگ و ساقه: به طوری که در گونه گاوپنبه دیده می شود

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، سموم شیمیایی ، اثرات بازدارنده ، علف خواران ، علفهای هرز ، اکوسیستم