رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با مشکلات در تنظیم احساسات مبتنی بر دلبستگی بی نظم

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی دلبستگی بی نظم در رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه با مشکلاتدر تنظیم هیجانات نوجوانی انجام شد. روش تحقیق توصیفی- همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل افراد موجود در دوره انتهایی نوجوانی (۱۸ تا ۲۱ سالگی) بود که تعداد ۳۴۰ نفر ازدانشجویان ترم اول، دوم و سوم دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب با استفاده از روش نمونه گیری تصادفیبه عنوان نمونه آماری جهت مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه های استانداردطرحواره های ناسازگار اولیه، دلبستگی بی نظم و مشکلات در تنظیم هیجان استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیلداده های تحقیق از ماتریس همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری (تحلیل مسیر) استفاده گردید. نتایج تحقیقبا استفاده از نتایج الگوی ساختاری نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه بطور مستقیم (۰/۲۳) و با میانجی گری دلبستگی بی نظم (۰/۲۱) بر مشکلات در تنظیم هیجان تاثیر دارد. همچنین طرحواره های ناسازگار اولیه بطور مستقیم بر دلبستگی بی نظم (۰/۶۲۳) تاثیر دارد و تاثیر دلبستگی بی نظم (۰/۱۹)بر مشکلات در تنظیم هیجان مورد تایید قرار گرفت. بر اساس یافته های این تحقیق، طرحواره های ناسازگار اولیه هم بطور مستقیم وهم بطور غیرمستقیم، از طریق ایجاد دلبستگی بینظم می تواند سبب بروز مشکلات در تنظیم هیجانات در دورهنوجوانی شود.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، دلبستگی بی نظم ، مشکلات در تنظیم احساسات