اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر عزت نفس، اعتماد به نفس و کنترل خشم دانش آموزان متوسطه اول شهرستان شیروان

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر عزت نفس، اعتماد به نفس و کنترلخشم دانش آموزان متوسطه شهرستان شیروان بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمونبا گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر متوسطه اول در بین مدارس شهرشیروان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود که از بین آنها به صورت نمونه گیری در دسترس، ۳۰ نفر از دانش آموزان داوطلب، در دو گروه آزمایشی و کنترل در نظر گرفته شدند که تعداد هر گروه نیز ۱۵ نفر بود. ابتدا هرکدام از دو گروه به وسیله پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (۱۹۸۶)، پرسشنامه استاندارد اعتماد به نفس وپرسشنامه مهارتهای کنترل خشم بتی یونگ و رودنی هاموند (۱۹۹۵) مورد پیش آزمون قرار گرفتند و سپسهشت جلسه برنامه آموزشی مهارتهای ارتباطی به صورت هفتگی به مدت ۶۰ دقیقه برای گروه آزمایش برگزارشد. پس از برگزاری و اتمام جلسات آموزشی، بار دیگر هر دو گروه به وسیله همان آزمون ها مورد ارزیابی قرارگرفتند. به منظور تحلیل داده ها، از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ و روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که در نتیجه آموزش مهارتهای ارتباطی با رویکرد دینی، تفاوت معنی داری بین میانگین عزت نفس (F=۰/۴۵۲ و P<۰.۰۰۰۱)، اعتماد به نفس (F=۰/۴۱۴ و P<۰.۰۰۰۱) گروه آزمایش و کنترل وجود دارد. بنابراین میتوان به منظور افزایش عزت نفس، اعتمادبه نفس و بهبود وضعیت سلامت روانی)کنترل خشم( دانش آموزان، از روش آموزش مهارت های ارتباطی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای ارتباطی ، عزت نفس ، اعتماد به نفس ، کنترل خشم ، دانش آموزان