آلگوریتم ترکیبی هوشمند برای حل مسایل کنترل شبکه و کاربردهای آن در مسایل طراحی شبکه بزرگ مقیاس

در این مقاله مساله کنترل با اهرمهای هزینه روی شبکه با عاملهای هوشمند، مطالعه و یک آلگوریتم ترکیبی برای بهینهسازی پارامترهای کنترلی به منظور بهینهسازی معیار کارایی شبکه پیشنهاد مینماییم. وجود عاملهای هوشمند استفاده از مدلهای تخصیصترافیک برای پیشبینی جریانهای شبکه را اجتنابناپذیر مینماید و عدم قطعیت موجود در اطلاعات ذرهای و پراکنده سیستم نیز بایستی با متغیرهای فازی پیادهسازی شود. از این رو آلگوریتمی کارا برای پیدا کردن جریانهای تعادلی در مساله تخصیص ترافیک باهزینههای سفر فازی پیشنهاد میگردد. به کمک یک طرح شبیهسازی نیز معیار کارایی شبکه بر اساس تراکم شبکه، زمان سفر وپیوستهای اجتماعی، محاسبه میشود. بهینهسازی معیار کارایی شبکه، در حالت شبکههای بزرگ مقیاس، مستلزم ارزیابی متوالی آن تابع است که از نظر محاسباتی بسیار گران تمام میشود، لذا از یک شبکه عصبی پرسپترون چندلایه به عنوان متامدل استفاده میشود که معیار کارایی را براساس مقادیر پارامترهای کنترلی ارائه نماید. به کمک آلگوریتم بهینهسازی انبوهیPSO)مقادیر بهینه پارامترهای کنترلی محاسبه میگردد. به دلیل قابلیت موازیسازی محاسبات و ذخیرهسازی اطلاعات شبکه، از آلگوریتم پیشنهادی میتوان برای حل مشکل ترافیک در کلانشهرهایی که با تکنولوژیRFID یا سامانههای مشابه کنترل میشوند، به صورت موثری استفاده نمود. نتایج عددی و کاربرد آلگوریتم پیشنهادی در مساله طراحی شبکه نیز مورد نظر قرار میگیرد

کلیدواژه ها:

بهینهسازی-شبیهسازی ، آلگوریتمهای مکاشفهای ، ابرمدل ، شمارش مسیرها ، اطلاعات ذرهای