اثر بخشی زوج درمانی رفتاری تلفیقی (IBCT) بر باورهای ارتباطی و دلزدگی زناشویی زوجین

هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی زوج درمانی رفتاری تلفیقی بر باورهای ارتباطی و دلزدگی زناشوییزوجین بود. روش پژوهش حاضر از نوع مطالعه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترلاست. جامعه آماری این پژوهش تمامی زوجین دارای مشکلات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره وروانشناسی استان البرز در سال ۱۴۰۳ می باشند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود. حجم نمونه ۳۰زوج (۶۰) نفر است که به طور کلی ۱۵ زوج در گروه آزمایش تحت درمان با درمان زوج درمانی رفتاری تلفیقیقرار می گیرند و ۱۵ زوج هم در گروه کنترل قرار می گیرند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه باورهایارتباطی (۱۹۸۲) و پرسشنامه دلزدگی زناشویی (۱۹۹۶) بود. نتایج پژوهش نشان داد که زوج درمانی رفتاریتلفیقی بربهبود باورهای ارتباطی و کاهش دلزدگی زناشویی زوجین موثر است. به طور کلی می توان گفت برایبهبود کیفیت زندگی زناشویی و اصلاح باورهای ارتباطی و کاهش دلزدگی زناشویی، می توان از زوج درمانیرفتاری تلفیقی، استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی رفتاری تلفیقی ، باورهای ارتباطی ، دلزدگی زناشویی