تاثیرگذاری کیفیت زندگی و باورهای مذهبی بر تاب آوری

محیط های کاری مختلف اثرات جدی بر روی کیفیت بهداشت و زندگی افراد دارد. توجه به توانایی ها وباورهای نیروهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی نه تنها برای حفظ سلامتی آنان، بلکه از این جهت که آنانمسئول سلامت دیگر افراد جامعه هستند، مهم می باشد. تحقیق حاضر با هدف تاثیرگذاری کیفیت زندگی وباورهای مذهبی بر تاب آوری انجام پذیرفت. در بررسی توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی کلیه کارکنان ماماییشاغل در مراکز خدمات جامع سلامت شهری روستایی شهرستان فریمان در سال ۱۴۰۳ به روش سرشماری واردمطالعه شدند. اطلاعات از چهار پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی ،پرسشنامه نظام باورها (SBI-۱۵-R) و پرسشنامه تاب آوری کانر – دیویدسون جمع آوری و با استفاده از آزمون t گروه های مستقل و رگرسیون چندگانه و نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد ارتباط معناداری بین باورهای مذهبی، کیفیت زندگی کاری و تاب آوری وجود دارد. بدین معنا که بین متغیرهای مورد نظر در بین ماماهای بخش شهری و روستایی تفاوت قابل توجهی وجود ندارد. تحلیل رگرسیونچندگانه نشان داد متغیرهای مستقل باورهای مذهبی و کیفیت زندگی ، توانایی پیش بینی ۲۱ % از متغیر ملاکیعنی تاب آوری را دارند واز بین متغیرهای قابل بررسی تنها کیفیت زندگی کاری توانایی پیش بین تاب آوری رادر بین نیروها داشت .یافته های این مطالعه نشان داد که ارتقا کیفیت زندگی سبب افزایش تاب آوری در ماماها می شود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، کیفیت زندگی ، باورهای مذهبی ، ماما