تاثیر انگیزه شناختی- رفتاری بر میزان مشارکت عملی دانش آموزان استثنایی

روش یادگیری مشارکتی تکنیک رایجی در آموزش است. در این تکنیک، معلم به جای ارائه ی اطلاعات بهدانش آموزان استثنایی، به عنوان عاملی تسهیل کننده عمل می کند تا دانش آموزان استثنایی به جستوجو،یافتن و اشتراک گذاری اطلاعات بپردازند. دانش آموزان استثنایی به شکل منفعلانه ای واقعیت ها را جذبنمی کنند، بلکه از دانش مشترک خود و آنچه در کلاس آموخته اند، برای پرورش ایده ها و برنامه ها استفادهمی کنند. ایده کلی یادگیری مشارکتی سابقه ای طولانی دارد. این رویکرد، حا صل اندیشه نظریه پردازان ومحققانی است. که می خواستند به نحوه یادگیری کودکان از تجربه پی ببرند، و معتقد بودند که تجربهبیشترین نقش را در فرایند یادگیری ایفا می کند، به شرط اینکه توام با تجزیه و تحلیل منظم و منطقیباشد. رویکرد یادگیری مشارکتی در دهه حاضر از نظر گاه ها ی مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است.بررسی این نظر گاه ها منجر به ارائه الگویی شده که در تحقیق حا ضر به اجرا درامده ا ست. نتایج حاکی ازتاثیر قابل توجه روش یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت های اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دختران و پسرانبوده است. نتایج تحقیق با بسیاری از نظر گاه های ارایه شده و تحقیقات انجام شده همخوانی دارد . بهمنظور اجرای موثر روش یادگیری مشارکتی همکاری نویسندگان کتاب های درسی ، تصمیم گیرندگانآموزشی ، معلمان و والدین ضروری است.

کلیدواژه ها:

تدریس ، دانش آموز ، معلم ، کار گروهی ، یادگیری