بررسی تطبیقی موازین حق برخورداری از وکیل در قوانین ایران و اساسنامه دیوان کیفری بین المللی I.C.C

حضو ر وکیل در تمام مراحل دادرسی حقی اساسی است که به تضمین حقوق اشخاص کمک شایانی می کند. اصل الزامی بودنشرکت وکیل مدافع در کلیه مراحل دادرسی در اکثر کشورهای جهان از جمله کشور ایران از سال ها پیش پذیرفته شده و موردعمل قرار گرفته است. و همچنین در قانون اساسی و هم سایر قوانین البته با تصویب قانون آیین دادرسی جدید حقوق دفاعیمتهم بهبود یافته که خود این مسئله به لحاظ حقوق بشری دارای اهمیت است.تصمیم گیری راجع به لزوم تعیین وکیل برای مظنون در اساسنامه دیوان کیفری بین المللی فعلی اساسا به دادستان دیوانواگذار شده است. مسلم است که این راه حل مناسب نیست و نمی توان پذیرفت که دادستان در این مورد بتواند بی طرفانه وعادلانه عمل کند در دیوان بین المللی نقش نظارت و سازماندهی در تعیین وکیل مدافع بر عهده مدیر دفتر دادگاه واگذار شده است.

کلیدواژه ها:

حق برخورداری از وکیل ، حقوق ایران ، اساسنامه دیوان بین المللی ، وکیل تسخیری