پیشگیری از بزه دیدگی کودکان

افزایش نرخ بزه دیدگی کودکان با توجه به تنوع در شکل آن از یک سو و تهدید جامعه از طریق ایجاد احساس ناامنی از سوی دیگر، ارائه سازوکارهایی برای مهار و پیشگیری از این پدیده را ضروری می سازد. اتخاذ راهبردهای پیشگیرانه در مراحل قبل و بعد از تکوین بزه دیدگی کودکان در چارچوب پیشگیری کنشی (غیرکیفری) و واکنشی (کیفیری) از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پیشگیری کنشی درصدد آن است که با شناسایی و سپس حذف و خنثی سازی عوامل و موقعیت های بزه دیده، از ورود کودکان به وادی بزهکاری و بزه دیدگی جلوگیری کند، در حالی که پیشگیری واکنشی بر ایجاد بینش حمایتی در بخش های مختلف نظام عدالت کیفری جهت پیشگیری از تکرار این پدیده تاکید دارد. بنابراین شناخت گونه های پیشگیری ویژه ی کودکان گامی مهم جهت اتخاذ سیاست های پیشگیرانه با رویکرد افتراقی نسبت به این قشر آسیب پذیر می باشد که در این مقاله به پیشگیری کنشی از بزه دیدگی کودکان می پردازیم.

کلیدواژه ها:

کودک ، بزه دیدگی ، بزه دیدگی کودکان ، پیشگیری ، پیشگیری کنشی ، کودک در معرض خطر