تدوین الگوی توسعه گردشگری سلامت در کلانشهر تبریز به عنوان قطب رشد درمیان کشور ایران

طبق تعریف سازمان تجارت جهانی، گردشگری عبارت است از «سفر و اقامت در مکان های خارج از محیط داخلی برای بیش از یکسال متوالی برای اهداف تفریحی، تجاری و دیگر اهداف» (دکا، ۲۰۱۹).صنعت گردشگری یکی از بزرگ ترین صنایع جهان است که ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی (GDP) را تشکیل می دهد و ۲۵ درصد از مشاغل جدید قبل از همه گیری را به خود اختصاص می دهد (تباور، ۲۰۲۲).در این مقاله با استفاده از یک پرسشنامه در ۳ بعد زیر ساختی، قانونی، محیطی بوده و سوالات ارائه شده در ۵ سطح مختلف مطرح شده است که میزان آشنایی و دیدگاه افراد در حوزه های مختلف را نمایش می دهد. با استفاده از روش امگای مک دونالد پایایی پرسش نامه مورد ارزیابی قرار گرفته و در این تحقیق برای ارزیابی نظرات متخصصان از تکنیک دلفی فازی استفاده شده است که به جای ارزیابی اعداد کد شده پرسشنامه به طور فاز بندی شده نظرات متخصصان را ارزیابی می کند که از دقت و عدم تعصب مناسب تری برخوردار است. در ارزیابی با روش دلفی فازی مشخص شده است که پارامترهای محیطی و اجتماعی بر اساس جمع نظرات فازی سازی شده با مقدار ۶۴.۵ و ۸۷.۰۹ بیشترین تاثیر را در روند گردشگری سلامت داشته و پارامترهای محیطی با رتبه ۰.۲ و سپس اجتماعی با ۰.۱ در ارزیابی محیط بالاترین رتبه را به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه ها:

گردشگری سلامت ، توسعه ، تحلیل آماری ، پرسش نامه.