لزوم مسائل حقوقی نظارت شهرداریها بر رشد جمعیت و کنترل مهاجرت

چند سالی است که مساله سالمندی یکی از چالش های مهم امروز است بطوریکه جمعیت سالمند به سرعت در حال افزایش است و این یکی از بزرگترین دغدغه های مهم در کشور است. رشد جمعیت و افزایش مهاجرت به شهرها، منجربه توسعه غیرقابل کنترل نواحی شهری، خلق سکونتگاه های جدید، کاهش سطح رفاه انسانی، ساخت و سازهای بدون برنامه، نیل به سمت حومه نشینی و بروز مشکلات فراوان برای مدیران مختلف شهری بویژه در کشورهای در حال توسعه شده است. به گونه ای که امروزه مسائل فوق به همراه رکود شهری در نقطه ثقل نگرانی های برنامه ریزان شهری قرار گرفته و زمینه مطالعه جدی مدیران، برنامهریزان شهری و همچنین سیاستمداران را فراهم نموده است. بر همین اساس هدف این مقاله لزوم مسائل حقوقی نظارت شهرداریها بر رشد جمعیت و کنترل مهاجرت به کلانشهرها با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج نشان می دهد از آنجا که جذابیت ساخت و ساز و عطش تراکم فروشی در شهرهای اقماری پایتخت به عنوان مادرشهر فراوان می باشد، قانونگرایی و جلوگیری از تخلفات ساختمانی از الزامات توسعه پایدار این شهرها به شمار می آید. برای اینکه از رشد بی رویه پایتخت و شهرهای بزرگ استان تهران جلوگیری کنیم باید به شهرهای کوچک و روستاها توجه بیشتری داشته باشیم. هر جامعه ای برای پیشرفت، نیازمند نیروی کار جوان و خلاق است و کاهش رشد جمعیت و به دنبال آن پیری جمعیت، هشداری خواهد بود برای از دست دادن نیروی کار جوان و این تجربه تلخی است که بسیاری از کشورها در دهه های اخیر با آن دست و پنجه نرم کرده اند. شاهد هستیم که نهادهای تربیتی و آموزشی ذیل موضوع جمعیت و فرزندآوری اقدامات مختلفی را انجام می دهند اما این اقدامات مستقل است و باید در راستای هم افزایی تحت یک قرارگاه این موضوعات پیگیری شود.

کلیدواژه ها:

پیری جمعیت ، برنامه ریزان شهری ، سکونتگاه های جدید