خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲: یک مطالعه مقطعی

مقدمه و هدف: دیابت به عنوان یک مشکل سلامتی، منجر به مرگ و میر و عوارض جدی می شود. جهت پیشگیری از این امر، بیماران نیازمند اتخاذ رفتارهای خودمراقبتی ویژه ای هستند. همچنین دانش بیمار در مورد بیماری و شیوه های خودمراقبتی برای دستیابی به هدف درمانی مورد نظر، در این راستا حائز اهمیت است. لذا مطالعه حاضر به منظور تعیین وضعیت آگاهی و عملکرد خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، ۲۹۹ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان دزفول در سال ۱۴۰۱ به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. اطلاعات با کمک پرسشنامه مربوط به دانش و عملکرد خودمراقبتی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۱۶ با سطح اطمینان ۹۵ درصد تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که ۶/۸۸ درصد زیر ۶۰ سال، ۲/۶۷ درصد مرد، ۹/۵۷ درصد ساکن شهر، ۲/۵۴ درصد مجرد، ۲/۵۶ درصد بی سواد و ۱/۳۴ درصد ۱ تا ۵ سال مبتلا به دیابت بودند. مشخص شد که %۹۳ و ۳/۹۹% نمرات بالایی در ابعاد آگاهی و عملکرد خودمراقبتی کسب نکردند. آگاهی از بیماری دیابت (۳۵/۱ ± ۸۷/۳)  و عملکرد مربوط به مراقبت از پا (۶/۳ ± ۷۰/۱۲) به ترتیب بالاترین و پایین ترین امتیاز را در زمینه خودمراقبتی کسب کردند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بیماران از دانش و عملکرد خودمراقبتی بالایی برخوردار نیستند، بنابراین اصلاح و ارتقای برنامه های خودمراقبتی این بیماران ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

خودمراقبتی ، آگاهی ، دیابت ملیتوس