واکاوی "پدیده خودمحق پنداری" با تاکید بر مطالعات سازمان و مدیریت با روش فراترکیب

ادبیات پژوهشی نوظهور حاکی از آن است که سازمان ها به طور فزاینده ای با چالش مدیریت کارکنان "خودمحق پنداری" که علیرغم سطح حداقلی عملکرد خود تا حد بالایی خود را شایسته و محق بهترین رفتارها و پاداش ها می دانند، روبه رو هستند. با توجه به اینکه موضوع خودمحق پنداری کارکنان در پژوهش های داخلی مغفول مانده است و در مطالعات خارجی نیز شاهد پراکندگی موضوعی این پدیده هستیم، هدف پژوهش حاضر، واکاوی پدیده خودمحق پنداری به طور خاص در مطالعات سازمان و مدیریت و تعیین مولفه ها، پیامدها و پیش آیندهای آن است . در انجام این پژوهش از رویکرد کیفی و ابزار فراترکیب بهره گرفته شده است. در مجموع ۸۷ پژوهش از میان مطالعات خارجی به مرحله نهایی تحلیل وارد شد. احصا مضامین با رویکرد ساختار داده جیئوئیا و نرم افزار RQDA در دو سطح انجام شد. مضامین مستخرج در حوزه مولفه ها مشتمل بر ۶ بخش در دو بعد کلی فردی و سازمانی به این شکل حاصل گردید. در راستای احصاء مضامین در حوزه پیامدها، پیامدهای ادراکی، پیامدهای رفتاری و پیامدهای روانشناختی، ذیل بعد کلی پیامدهای منفی سازمانی و همینطور پیامدهای روانشناختی ذیل بعد کلی پیامدهای منفی فردی استخراج شد. در رابطه با پیش آیندهای خودمحق پنداری کارکنان، دو بعد کلی عوامل موقعیتی و عوامل فردی حاصل گردید. هر یک از این مضامین مرتبه دو، مشتمل است بر مضامین مرتبه یک که در متن به تفصیل به آن پرداخته شده است. نتایج حاصل از پژوهش، با روشن نمودن ابعاد تاریک پدیده خودمحق پنداری، می تواند زمینه ساز حل این چالش و معمای مدیریتی عصر حاضر گردد. علاوه بر این با مشخص نمودن شکاف های پژوهشی مبنی بر تاکید بر مطالعه این پدیده در سازمان، مسیر مطالعات آتی نیز مشخص شده است.

کلیدواژه ها:

خودمحق پنداری کارکنان ، خودشیفتگی ، روانشناسی سازمانی ، فراترکیب ، آر کیو دی ای