مطالعه نقاشی های منتخب علی اکبر صادقی بر اساس مولفه های مکتب سوررئالیسم

سوررئالیسم به معنای فراواقع گرایی یکی از جنبش های مهم هنری قرن بیستم است که در آن هنرمند به کشیدن تصاویر خیالی و غیرمنطقی می پردازد. از ویژگی های بارز این مکتب می توان به پیچیدگی، فضای رمز آلود و مبهم آن اشاره کرد. علی اکبر صادقی از جمله هنرمندان معاصر ایرانی است که فضای اغلب نقاشی های وی سوررئالیستی ایرانی است. هدف این پژوهش بررسی آثار منتخب علی اکبر صادقی بر اساس مولفه های سوررئالیسم است. پژوهش حاضر در پی پاسخ به این پرسش که نقاشی های علی اکبر صادقی از منظر سوررئالیستی از چه ویژگی های بصری و محتوایی برخوردار است؟ انجام یافته و داده های آن از طریق منابع کتابخانه ای و اینترنتی گردآوری شده و به شیوه توصیفی-تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده از این پژوهش حاکی از آن است که در هر سه اثر انتخاب شده از علی اکبر صادقی با عناوین "پیروز"، "سیاستمدار" و "بازرگانان" دو دیو با رنگ های گرم و سرد به عنوان نقش اصلی در پس زمینه ای با رنگ خنثی اما مملو از نقش و بافت مرتبط با آن ترسیم شده اند. وجود اشکال مثلثی شکل در هر سه اثر و همچنین وجود فرم هایی مثل مار با زبانی چند شاخه، چشمانی قرمز و اندام های دفرمه شده دیوها از جمله چشم های بزرگ، گوش ها و دندان های تیز و دراز حس تزلزل، ترس و وحشت ولی در عین حال وجود دیگر فرم ها همچون نقوش گیاهی خصلتی متناقض و البته زیبا و چشمگیر به لحاظ فرم و محتوا به مخاطب القا می کند.

کلیدواژه ها:

سوررئالیسم ، نقاشی های علی اکبر صادقی ، اثر پیروز ، اثر سیاستمدار ، اثر بازرگانان.