واکاوی حس تعلق به مکان در خانه های تاریخی مازندران؛ نمونه موردی: خانه صیامیان گرجی

بیان مسئله: حس تعلق به مکان تنها به احساس راحتی در یک محیط اطلاق نمی شود، بلکه با داشتن معانی فرهنگی و اجتماعی از مکانی خاص یادآور تجارب گذشته و دستیابی به هویت برای افراد می گردد. با به میان آمدن بحث معماری سنتی خانه های ایرانی ناخودآگاه معانی هویت و دلبستگی به فضای معماری به ذهن خطور می کند، تداعی معانی یک فضای سنتی معماری بدون داشتن احساس تعلق خاطر امری غیر ممکن می انگارد.هدف پژوهش: هدف اصلی مقاله واکائی حس تعلق به مکان در خانه تاریخی صیامیان گرجی می باشد.روش پژوهش: مطالعات به صورت میدانی- کتابخانه ای انجام شده و نتایج پژوهش از این دو روش، از طریق مطالعات ادبیات موجود استخراج شده است.نتیجهگیری: متغیرهای زیادی در حس تعلق به مکان در ساکنین خانه تاریخی صیامیان دخیل بوده، منجمله شکل و اندازه عناصر و روابط و چیدمان و ... که برای ساکنین از سایر موارد مثل امکانات با اهمیت تر بوده است. در خانه های سنتی به سبب وجود فضاهای معماری کارآمد و استفاده از تزئینات مناسب، زیبا و طراحی تکامل یافته که در طول تاریخ معماری به وجود آمده است، از دید ساکنان معنای خانه بودن و حس تعلق به مکان را بیشتر القا می کند.

کلیدواژه ها:

حس مکان ، خانه ، تاریخی ، مازندران ، صیامیان گرجی