سیر تحول پلان های مربع (۹ قسمتی) از هخامنشی تا کوشک های هشت بهشت صفوی

معماری ایران در ادوار مختلف تاریخی، همواره الگوهایی نمادینی در اجزای خود را متجلی ساخته است. به کارگیری فرم های هندسی که شاخصترین آن ها فرم مربع بوده است، در معماری ایرانی از دیرباز مرسوم بوده و با تامل و تعمق در سیر تحول معماری از دوران کهن تا کنون، می توان دریافت که به کارگیری این فرم در باورها و نگرش مردمان این سرزمین ریشه دار بوده است. به کارگیری هندسه مربع در تهرنگ، نماها، نقوش و احجام بناها، ریشه در بنیان های فکری و اندیشه های عرفانی معماران و حاکمان آن زمان دارد. که به نظر می رسد، این موضوع با معماری کهن و رابطه هندسه مربع با تفکرات معماری در دوران باستان بی ارتباط نبوده است. در این پژوهش سعی شده تا ضمن تحلیل خصوصیات هندسی و میزان اهمیت مربع در تاریخ معماری ایران، بررسی گردد که این شکل هندسی چه جایگاهی در تعریف و تکوین فضاهای معماری ایران از دوره هخامنشی تا صفوی داشته است. روش تحقیق این مقاله از نظر نوع، کیفی و از لحاظ روش، توصیفی تحلیلی، با استفاده از منابع کتابخانه های علمی تخصصی معماری شهرسازی و مطالعه وبسایتهای علمی پژوهشی دانشگاهی و مرکز اطلاع رسانی علوم و فن آوری بوده است.

کلیدواژه ها:

پلان مربع ، معماری هخامنشی ، تخت جمشید ، کوشک هشت بهشت