استعاذه و آثار آن در استکمال معنوی انسان با تاکید بر نظر ملاصدرا در تفسیر قرآن
محل انتشار: مجله انسان پژوهی دینی، دوره: 14، شماره: 38
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 82
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSMC-14-38_008
تاریخ نمایه سازی: 12 مرداد 1403
چکیده مقاله:
استعاذه یا به عبارت دیگر پناهبردن و پناهخواستن یکی از اذکار الهی است که در قرآن کریم به کار رفته و انسان مسلمان مومن، هنگام مواجهه با شیطان و وساوس او، از آن استفاده میکند. با بررسی آثار دانشمند بزرگی همچون ملاصدرا میبینیم که وی با توجه به روش و مشرب خویش به تبیین این ذکر پرداخته است. در کتاب تفسیر قرآن کریم ملاصدرا میتوان مطالبی درباره حقیقت استعاذه، مستعیذ، مستعاذ به، مستعاذ منه، ما یستعاذ لاجله (مستعاذ له یا لاجله) و لزوم و وجوب دائمی استعاذه دریافت. از نظر ملاصدرا، استعاذه بر پنج رکن استوار است که عبارتاند از: استعاذه، مستعیذ، مستعاذ به، مستعاذ منه و ما یستعاذ لاجله. در این نوشتار به استعاذه و آثار آن در استکمال معنوی انسان با توجه به نگاه عقلانی و عرفانی ملاصدرا اشاره، و از آن بحث شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
یداله ملکی
استادیار علوم قرآن دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :