پیروزی انقلاب اسلامی و فنآوری هسته ای

موضوع این مقاله تاثیر گذاری انقلاب اسلامی بر پدیده ی دستیابی ایران به فنآوری هسته ای است. بررسی ها نشان داد که با توجه به تئوری سیستمی و نظریه کارکردگرا ساختاری، وضعیت هسته ای ایران قبل از انقلاب، متاثر از اراده ی سیاسی، انگیزه، نظام ارزشی و منافع ملی قدرت استعماری ایالات متحده ی آمریکا بوده است. لذا هسته ای شدن ایران به انتقال دانش و فنآوری هسته ای در حد تاسیس رآکتور تحقیقاتی و نیروگاه هسته ای محدود شده بود و مراقبت های ویژه ای نیز به منظور بومی نشدن آن در همان مقطع زمانی اعمال می گردید. با وقوع انقلاب اسلامی، نسبتی جدید و با ماهیتی متفاوت بین مدرنیته و پست مدرنیته و آنچه در ایران می گذشت، در عرصه های تمدن سازی در جامعه برقرار گردید و با تحول اساسی در افکار و رفتار فرد و جامعه، با تکیه بر دکترین تطبیق و اصالت اسلامی، تجدید حیات اسلام و بازیابی عزت اسلامی، جمهوری اسلامی نقش محوری خود را در جهان اسلام نه تنها با دستیابی به فنآوری چرخه ی سوخت  هسته ای، بلکه با تسلط بر فنآوری کشت سلول های بنیادی جنینی و نانو فنآوری، ژئوبیو فنآوری و. . . . به دنیا نشان داد. انقلاب اسلامی این حقیقت را برای افکار عمومی دنیا آشکار کرد که دین نه تنها افیون توده ها و دولت ها نیست، بلکه در صورت تمسک به تعالیم آن نقش محوری و کلیدی را در کارآمدی نظام سیاسی، اجتماعی و فرهنگی حیات بشری در هر عصر و مصری ایفا می کند و می تواند به عنوان الگویی ورای مدرنیته و  پست مدرن که به بن بست تئوریک و خلاء معنویت گرفتار شدند، سعادت حیات اجتماعی را تضمین کند.

کلیدواژه ها:

دین و پیشرفت ، انقلاب اسلامی و فنآوری هسته ای ، فنآوری هسته ای ایران