نقش ارزش اخلاقی در تحول وجودی انسان از منظر آیت الله جوادی آملی

پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و از طریق رجوع به اندیشه آیت ­الله جوادی آملی با هدف بررسی نقش ارزش­ های اخلاقی در تحول وجودی انسان انجام شده است. بررسی نشان می­ دهد آیت­ الله جوادی آملی یگانه انگاری حیات نفس آدمی را نمی ­پذیرند و سخن از تحول جودی آن در پرتو ارزش­ های اخلاقی به میان می­ آورند و معتقدند فضیلت و رذیلت اخلاقی در متن ذات انسان وارد می­ شود و نه صرفا عارض بر ذات. از همین روی آنچه به حیات خلقی خاص انسان فعلیت می­ دهد و نیز حیات خلودی انسان را که ممکن است مطابق و یا مخالف با حیات خلقی انسان باشد، شکل می­ دهد، ارزش­های اخلاقی مثبت و منفی است. انسان بدان جهت که در قلمرو طبیعت است پذیرای تغییر است؛ تغییری که منحصر در ساحت طبیعی انسان نیست بلکه بعد فطری وجود انسان را نیز شامل می­ شود. افعال و اعمال شایسته و ناشایست بر متن دو ساحت مذکور وارد شده و در صورت فراهم شدن برخی شرایط دیگر از جمله اختیار به مثابه جزء اخیر علت تامه، حیات ابدی و نهایی انسان را رقم می­ زنند.

کلیدواژه ها:

ارزش اخلاقی ، تحول وجود ، حیات انسان ، آیت الله جوادی آملی